17 Şubat'ta Chicago'daki Adler Planetaryumu, teorik kozmoloji, siyah kültürü ve fantezinin bir karışımı olan “Niyah ve Çoklu Evren” adlı yeni bir göksel gösterinin açılışını yaptı. Afrofuturistik birçok şeyde olduğu gibi Ytasha Womack'ın parmak izleri de burada bulunabilir.
Türün içinde ve dışında yazan Bayan Womack, Carnegie Hall'un şehir çapındaki festivali de dahil olmak üzere ülke çapında Afrofuturizm etkinliklerinin küratörlüğünü yaptı ve çalışmaları şu anda Smithsonian Ulusal Afro-Amerikan Tarihi ve Kültürü Müzesi'nde sergileniyor. Afrofuturizm belki de en popüler şekilde izleyicileri sömürgecilik güçlerinin dokunmadığı çeşitli, teknolojik açıdan gelişmiş Afrika kabilelerinin alternatif gerçekliğine sürükleyen Kara Panter filmlerinde ifade ediliyor. (2023'te Bayan Womack, Marvel'ın filmlerin etkilerini inceleyen referans çalışması “Kara Panter: Kültürel Bir Keşif”i yayınladı.)
Ancak bu türün örnekleri arasında bilim kurgu yazarı Octavia Butler, Star Trek karakteri Nyota Uhura ve Janelle Monáe'nin cyborg şarkıları yer alıyor. Hatta bazıları, hücreleri tıpta devrim niteliğindeki atılımlar için rızası olmadan toplanan siyah bir kadın olan Henrietta Lacks'in ölümsüzlüğünü Afrofuturist bir benzetme olarak hayal ediyor.
Bayan Womack, “Niyah and the Multiverse”nin senaristlerinden biriydi. Afrofuturizmin kendisi için ne anlama geldiğini, türün temalarının fizikteki temel kavramlarla nasıl bağlantılı olduğunu ve gösterinin nasıl ilham vermeyi amaçladığını Haber'a anlattı. Bu konuşma özetlendi ve anlaşılır olması için düzenlendi.
Afrofuturizmi nasıl tanımlıyorsunuz?
Afrofuturizm, Afrika Diasporası perspektiflerine dayanan alternatif gerçekliklerle gelecek hakkında düşünmenin bir yoludur. Hayal gücünü, özgürlüğü, teknolojiyi ve mistisizmi bütünleştirir.
Hayal gücü önemlidir çünkü özgürleştiricidir. İnsanlar koşullarını değiştirmek ve bir gerçeklikten diğerine geçmek için hayal güçlerini kullandılar. Burayı kaçış yolu olarak kullandılar. Zorlu ortamlarda bulunduğunuzda, hayal edebilecek kadar sosyalleşemezsiniz. Ve hayal gücünüze sahip çıkmak, onu kucaklamak, bilincinizi yükseltmenin bir yolu olabilir.
Afrofuturizm'i diğer fütüristik yaklaşımlardan ayıran şey, zamana dair doğrusal olmayan bir bakış açısına sahip olmasıdır. Gelecek, geçmiş ve şimdiki zaman kesinlikle bir olabilir. Ve bu diğer türden gerçeklikleri düşündüğünüzde kuantum fiziğinde ortaya çıkan bir kavramdır.
Bu alternatif gerçeklikler felsefi kozmolojiler veya bilimsel olarak açıklanan dünyalar olabilir. Bunları açıklama şeklimiz farklılık gösterir ve bilginizin temeline bağlıdır.
Hangi Afrofuturist çalışmalar sizi etkiledi?
1970'lerin popüler müzik topluluğu Parliament-Funkadelic'i düşünüyorum. Çocukken albüm kapakları bodrumumdaydı. O dönemin pek çok sanatçısı – Herbie Hancock, Miles Davis, Earth, Wind & Fire, Labelle – bu epik, Afrofuturistik albüm kapaklarına sahipti, ancak Parliament-Funkadelic öne çıkıyor. Bunlardan biri, ana müzik sanatçısı George Clinton'un ikinci kişiliği olan Star Child'ın bir uzay gemisinden çıkmasını gösteriyor. Çocukken etrafım böyle uzaya değer görüntülerle çevriliydi.
Türün içinde ve dışında yazan Bayan Womack, Carnegie Hall'un şehir çapındaki festivali de dahil olmak üzere ülke çapında Afrofuturizm etkinliklerinin küratörlüğünü yaptı ve çalışmaları şu anda Smithsonian Ulusal Afro-Amerikan Tarihi ve Kültürü Müzesi'nde sergileniyor. Afrofuturizm belki de en popüler şekilde izleyicileri sömürgecilik güçlerinin dokunmadığı çeşitli, teknolojik açıdan gelişmiş Afrika kabilelerinin alternatif gerçekliğine sürükleyen Kara Panter filmlerinde ifade ediliyor. (2023'te Bayan Womack, Marvel'ın filmlerin etkilerini inceleyen referans çalışması “Kara Panter: Kültürel Bir Keşif”i yayınladı.)
Ancak bu türün örnekleri arasında bilim kurgu yazarı Octavia Butler, Star Trek karakteri Nyota Uhura ve Janelle Monáe'nin cyborg şarkıları yer alıyor. Hatta bazıları, hücreleri tıpta devrim niteliğindeki atılımlar için rızası olmadan toplanan siyah bir kadın olan Henrietta Lacks'in ölümsüzlüğünü Afrofuturist bir benzetme olarak hayal ediyor.
Bayan Womack, “Niyah and the Multiverse”nin senaristlerinden biriydi. Afrofuturizmin kendisi için ne anlama geldiğini, türün temalarının fizikteki temel kavramlarla nasıl bağlantılı olduğunu ve gösterinin nasıl ilham vermeyi amaçladığını Haber'a anlattı. Bu konuşma özetlendi ve anlaşılır olması için düzenlendi.
Afrofuturizmi nasıl tanımlıyorsunuz?
Afrofuturizm, Afrika Diasporası perspektiflerine dayanan alternatif gerçekliklerle gelecek hakkında düşünmenin bir yoludur. Hayal gücünü, özgürlüğü, teknolojiyi ve mistisizmi bütünleştirir.
Hayal gücü önemlidir çünkü özgürleştiricidir. İnsanlar koşullarını değiştirmek ve bir gerçeklikten diğerine geçmek için hayal güçlerini kullandılar. Burayı kaçış yolu olarak kullandılar. Zorlu ortamlarda bulunduğunuzda, hayal edebilecek kadar sosyalleşemezsiniz. Ve hayal gücünüze sahip çıkmak, onu kucaklamak, bilincinizi yükseltmenin bir yolu olabilir.
Afrofuturizm'i diğer fütüristik yaklaşımlardan ayıran şey, zamana dair doğrusal olmayan bir bakış açısına sahip olmasıdır. Gelecek, geçmiş ve şimdiki zaman kesinlikle bir olabilir. Ve bu diğer türden gerçeklikleri düşündüğünüzde kuantum fiziğinde ortaya çıkan bir kavramdır.
Bu alternatif gerçeklikler felsefi kozmolojiler veya bilimsel olarak açıklanan dünyalar olabilir. Bunları açıklama şeklimiz farklılık gösterir ve bilginizin temeline bağlıdır.
Hangi Afrofuturist çalışmalar sizi etkiledi?
1970'lerin popüler müzik topluluğu Parliament-Funkadelic'i düşünüyorum. Çocukken albüm kapakları bodrumumdaydı. O dönemin pek çok sanatçısı – Herbie Hancock, Miles Davis, Earth, Wind & Fire, Labelle – bu epik, Afrofuturistik albüm kapaklarına sahipti, ancak Parliament-Funkadelic öne çıkıyor. Bunlardan biri, ana müzik sanatçısı George Clinton'un ikinci kişiliği olan Star Child'ın bir uzay gemisinden çıkmasını gösteriyor. Çocukken etrafım böyle uzaya değer görüntülerle çevriliydi.