18 Haziran 2023'te Titanik'in dinlenme yerine dalış sırasında su altında kalan Titan'ın patlaması sonucu beş adam öldüğünde, Paul-Henri Nargeolet'in bilgisi de kaybolmuştu. Bu Nargeolet'in batık gemiye 38. dalışıydı. Bay Titanic olarak bilinen o, dünya çapındaki müzelerde ve etkinliklerde sergilenen binlerce eserin kurtarılmasına yardımcı oldu.
Bir yıl sonra, su altı araştırma sorumlusu olarak çalıştığı şirket, gelecekte daha fazla hazineyi ortaya çıkarmak amacıyla, su altı botlarında insanlar yerine iki robotun kullanılacağı temmuz ayı için bir keşif gezisine hazırlanıyor.
Keşif gezisini düzenleyen RMS Titanic'in başkanı Jessica Sanders şunları söyledi: “Artefaktların kurtarılması bir sanattır ve teknolojinin asla yerini alamayacağı ve almaması gereken bir insan faktörü gerektirir.” Bay Nargeolet'in bu tür bir uzmanlık bilgisi olduğunu söyledi.
Öte yandan robotik keşif gezisinin sonuçlarının “kendi adına konuşacağını” söyledi.
Bay Nargeolet'in eski işverenlerinin planları Titan felaketinin en acil etkilerinden birini vurguluyor: İnsanları denizaltıları yönlendirmek için kullanmak yerine, buzlu derinliklerde gezinmek için robotları kullanmak. Robotlar daha güvenli kabul ediliyor.
Ancak aynı zamanda dalgıç dünyasındaki oyuncular başka bir felaketi önlemek için daha sıkı uluslararası düzenlemeler yapılması için baskı yapıyor. Titan'ın üreticisi OceanGate'in, endüstrinin derin deniz dalgıçlarına yönelik önemli riskleri azaltmak için kullandığı yukarıda belirtilen gönüllü güvenlik sertifikalarıyla yararlandığı boşluğu kapatmak istiyorlar.
İnsan tarafından çalıştırılan denizaltıların pek çok hayranı, Bay Nargeolet'in mirasının yeni nesil kaşiflerin önünü açmasını istiyor. Bu, Kuzey Atlantik deniz tabanının yaklaşık beş kilometre karesine dağılmış diğer Titanik kalıntılarını ve perçinler, kaliteli porselenler, şampanya şişeleri gibi gereçleri kurtaran geleceğin insan pilotlarını da içerebilir.
Nargeolet, son dalışında, uzun süredir aradığı kurtarma hedeflerinden birini, Titanik'in imdat çağrılarını ileten kablosuz telgrafı bir an olsun yakalamayı umuyordu. Acil durum gemileri, cankurtaran sandallarındaki kadınlar ve çocuklar da dahil olmak üzere hayatta kalan yüzlerce kişiyi kurtardı. Nargeolet, otobiyografisinde Titanik'in ünlü telgrafın etrafındaki enkazının “muhtemelen kısa süre içinde çökeceğini” ve kurtarılmalarını “çok daha acil” hale getireceğini yazdı.
1997 yapımı “Titanik” filmiyle tanınan James Cameron da telgrafın kurtarılmasından yana. Geçen yıl verdiği bir röportajda, “Bu enstrümanı gerçekten halka açık bir şekilde sergilemek, milyonlarca müze ziyaretçisi için çok duygulandırıcı olacaktır” dedi.
Nargeolet 1987'de Titanik'e ilk dalışını yaptığında su altı robotları hâlâ nadirdi. Ancak daha sonra Soğuk Savaş'ın sonuçlarının bir sonucu olarak yetenekleri ve sayıları hızla arttı. Bir endüstri grubu olan Deniz Teknolojileri Topluluğu'ndan Robert D. Christ, şu anda bunlardan binlercesinin bulunduğunu ve belki de yüz kadarının Titanik'in iki milden (3 kilometre) daha derin derinliklerine inebileceğini söyledi.
Büyük su altı robotları ışıklar, bilgisayarlar, video kameralar, haritalama sistemleri, sensörler ve kavrayıcı kollarla doludur. Çoğu ana gemilere uzun halatlarla bağlı. Yukarıda operatörler altlarındaki eylemleri kumanda kolları ve monitörlerle kontrol ediyor.
Kanada'nın Newfoundland kentinin yaklaşık 370 mil uzağında bulunan Titanik'e Temmuz ayında yapılacak keşif gezisi, açık deniz petrol endüstrisine tedarik sağlayan Louisiana merkezli bir grup olan Chouest Group'tan iki dalgıç robotu içerecek. Mayıs ayında grup, su altı filosunu 100'den fazla robota genişleten başka bir şirketin satın alındığını duyurdu.
Davis, Kaliforniya'da Schilling Robotics'i kuran endüstri öncüsü Tyler Schilling, insan tarafından çalıştırılan araçlara atıfta bulunarak, “Yıllardır neden birinin hala derin deniz denizaltıları ürettiğini merak ediyorum” diyor. “Bence Titan durumu tek mantıklı cevap; insanlar macera istiyor.”
Denizaltıların destekçileri, macera faktörünün gerçek ve sağlıklı olduğunu söylüyor çünkü dünya okyanuslarındaki harikalara dair geniş bir kamuoyunun takdirini kazanmaya yardımcı oluyor.
İnsanların kullandığı yeni nesil denizaltıların bu çekiciliği daha da artırması bekleniyor. Kabarcık denizaltılar olarak adlandırılan bu denizaltılar, yolcularına yalnızca küçük lombozlardan ziyade nefes kesici bir panoramik manzara sunan, şeffaf plastikten yapılmış küresel bir gövdeye sahiptir.
Titanik'in derinliklerindeki muazzam basınca dayanabilecek kadar güçlü bir baloncuklu su altı botu artık şekilleniyor. Merkezi Sebastian, Florida'da bulunan Triton Submarines, Ohio'lu milyarder ve okyanus maceracısı Larry Connor için denizaltı inşa ediyor. Triton, bunun bir sualtı kabarcık teknesinin dalabileceği derinlik konusunda bir rekor kıracağını söylüyor.
Yeni denizaltı, geçen yılki felaketin aksine, su altı araçlarının Titanik'in derinliklerine güvenli ve tekrar tekrar girebileceğini dünyaya göstermeyi amaçlıyor.
Triton Submarines'in başkanı Patrick Lahey yeni denizaltı hakkında “Birkaç yıl önce böyle bir şey mümkün değildi” dedi. Ancak teknolojideki ilerlemeler sayesinde şunu ekledi: “Artık bunu güvenli bir şekilde yapabiliriz.”
Bay Lahey, örneğin termoplastik malzemelerin ısıtılması ve şekillendirilmesinde devam eden ilerlemeler sayesinde, denizaltının şeffaf duvarlarının inanılmaz derecede güçlü hale getirilebileceğini söyledi. Kalınlığı 16 inç olacak; bu bir rekor. Bay Lahey, iki kişilik teknenin 2026 başlarında denize açılmasının planlandığını ekledi.
Bir şirket olarak Triton, Titan denizaltısının sahip olmadığı şeylerle gurur duyuyor: derin deniz araçlarının güvenli olduğunu belgelendirme konusunda uzmanlaşmış saygın denizcilik kuruluşları tarafından yapılan pahalı denetimler ve testler. Titanyum üreticilerinin bu gönüllü adımı atma konusunda başarısız olması nedeniyle uzmanların bunun artık küresel bir gereklilik haline gelmesi gerektiğini söylediği endüstri çapında bir davranış kuralları var.
Emekli Donanma denizaltıcısı, dalgıç pilotu ve Kaşifler Kulübü'nün fahri başkanı Alfred S. McLaren, önerilen modernizasyon hakkında “Zorunlu olmalı” dedi. “Bu test ve sertifikasyon kuralları uygulamaya konulana kadar deniz tamamen açık ve aptalca şeyler olacak.”
Deniz Teknolojisi Derneği Denizaltı Komitesi başkanı Will Kohnen de aynı görüşte. “Teknolojiye mükemmel bir şekilde hakim olduk” dedi. “Güvende olduğumuzu kanıtlamak zorunda değiliz. İhtiyacımız olan, trafiği düzenleyen ve insanların ehliyet sahibi olup olmadığını kontrol eden düzenleyici bir çerçevedir.”
Kohnen'e göre, şu anda dünya okyanuslarında dolaşan yaklaşık iki yüz insan pilotlu denizaltı var (derin deniz robotlarının popülasyonunun çok küçük bir kısmı) ve bunlardan yalnızca on tanesi Titanik'in derinliklerine inebilir.
Titan felaketine kadar, şirketlerin gönüllü davranış kurallarına uyması nedeniyle denizaltıların dikkate değer bir güvenlik geçmişi vardı. Binlerce derin dalışa rağmen, okyanusun güneşsiz derinliklerine düşen bir denizaltıda şimdiye kadar kimse ölmedi.
Uzmanlar, denizaltılara yönelik yeni düzenlemeler yayınlanmadan önce Titan patlamasının nedenlerine ilişkin hükümet soruşturmalarının muhtemelen tamamlanması gerektiğini söyledi. Bu ay, Amerikan soruşturmasının başkanı Sahil Güvenlik'ten Yüzbaşı Jason D. Neubauer, soruşturmasının sonuçlarının ve sonuçların yayınlanmasının bir veya iki yıl daha sürebileceğini söyledi.
Deniz güvenliği standartlarını belirlemekten sorumlu BM uzman kuruluşu olan Uluslararası Denizcilik Örgütü (IMO), denizaltılara ilişkin küresel düzenleme konusunu ele almadan önce sonuçları beklediğini söyledi.
Kuzey Carolina'daki Campbell Üniversitesi'nden denizcilik tarihçisi Salvatore Mercogliano, yeni kural hakkında “İnsanlar değişikliği memnuniyetle karşılayacak” dedi. “Herkesin aklında güvenlik var.”
Titan felaketinin ardından, RMS Titanic, yeni uyarının bir parçası olarak, patlamanın nedeni konusunda “daha fazla araştırma yapılıncaya kadar” insanlı uzay aracına olan bağımlılığını sona erdirmeye karar verdi.
RMS Titanic'in başkanı Bayan Sanders, denizaltı güvenliğine duyulan yeni güvenin, şirketinin, özellikle Titanik'in imdat çağrılarını ileten telgrafı kurtarmak gibi zor bir görev için, yeniden insanlı araçları kullanmasına olanak tanıyacağını söyledi.
Kurtarma planının ilk versiyonu, efsanevi cihazı kurtarmak için insanlı bir aracın üç robotla birlikte çalışmasını gerektiriyordu.
Sanders, hem robotları hem de denizaltıları kullanan şirketinin ana hedefinin, çok katlı yolcu gemisinin hazinelerinin “ikinci kez denizde kaybolmamasını” sağlamak olduğunu söyledi.
Bir yıl sonra, su altı araştırma sorumlusu olarak çalıştığı şirket, gelecekte daha fazla hazineyi ortaya çıkarmak amacıyla, su altı botlarında insanlar yerine iki robotun kullanılacağı temmuz ayı için bir keşif gezisine hazırlanıyor.
Keşif gezisini düzenleyen RMS Titanic'in başkanı Jessica Sanders şunları söyledi: “Artefaktların kurtarılması bir sanattır ve teknolojinin asla yerini alamayacağı ve almaması gereken bir insan faktörü gerektirir.” Bay Nargeolet'in bu tür bir uzmanlık bilgisi olduğunu söyledi.
Öte yandan robotik keşif gezisinin sonuçlarının “kendi adına konuşacağını” söyledi.
Bay Nargeolet'in eski işverenlerinin planları Titan felaketinin en acil etkilerinden birini vurguluyor: İnsanları denizaltıları yönlendirmek için kullanmak yerine, buzlu derinliklerde gezinmek için robotları kullanmak. Robotlar daha güvenli kabul ediliyor.
Ancak aynı zamanda dalgıç dünyasındaki oyuncular başka bir felaketi önlemek için daha sıkı uluslararası düzenlemeler yapılması için baskı yapıyor. Titan'ın üreticisi OceanGate'in, endüstrinin derin deniz dalgıçlarına yönelik önemli riskleri azaltmak için kullandığı yukarıda belirtilen gönüllü güvenlik sertifikalarıyla yararlandığı boşluğu kapatmak istiyorlar.
İnsan tarafından çalıştırılan denizaltıların pek çok hayranı, Bay Nargeolet'in mirasının yeni nesil kaşiflerin önünü açmasını istiyor. Bu, Kuzey Atlantik deniz tabanının yaklaşık beş kilometre karesine dağılmış diğer Titanik kalıntılarını ve perçinler, kaliteli porselenler, şampanya şişeleri gibi gereçleri kurtaran geleceğin insan pilotlarını da içerebilir.
Nargeolet, son dalışında, uzun süredir aradığı kurtarma hedeflerinden birini, Titanik'in imdat çağrılarını ileten kablosuz telgrafı bir an olsun yakalamayı umuyordu. Acil durum gemileri, cankurtaran sandallarındaki kadınlar ve çocuklar da dahil olmak üzere hayatta kalan yüzlerce kişiyi kurtardı. Nargeolet, otobiyografisinde Titanik'in ünlü telgrafın etrafındaki enkazının “muhtemelen kısa süre içinde çökeceğini” ve kurtarılmalarını “çok daha acil” hale getireceğini yazdı.
1997 yapımı “Titanik” filmiyle tanınan James Cameron da telgrafın kurtarılmasından yana. Geçen yıl verdiği bir röportajda, “Bu enstrümanı gerçekten halka açık bir şekilde sergilemek, milyonlarca müze ziyaretçisi için çok duygulandırıcı olacaktır” dedi.
Nargeolet 1987'de Titanik'e ilk dalışını yaptığında su altı robotları hâlâ nadirdi. Ancak daha sonra Soğuk Savaş'ın sonuçlarının bir sonucu olarak yetenekleri ve sayıları hızla arttı. Bir endüstri grubu olan Deniz Teknolojileri Topluluğu'ndan Robert D. Christ, şu anda bunlardan binlercesinin bulunduğunu ve belki de yüz kadarının Titanik'in iki milden (3 kilometre) daha derin derinliklerine inebileceğini söyledi.
Büyük su altı robotları ışıklar, bilgisayarlar, video kameralar, haritalama sistemleri, sensörler ve kavrayıcı kollarla doludur. Çoğu ana gemilere uzun halatlarla bağlı. Yukarıda operatörler altlarındaki eylemleri kumanda kolları ve monitörlerle kontrol ediyor.
Kanada'nın Newfoundland kentinin yaklaşık 370 mil uzağında bulunan Titanik'e Temmuz ayında yapılacak keşif gezisi, açık deniz petrol endüstrisine tedarik sağlayan Louisiana merkezli bir grup olan Chouest Group'tan iki dalgıç robotu içerecek. Mayıs ayında grup, su altı filosunu 100'den fazla robota genişleten başka bir şirketin satın alındığını duyurdu.
Davis, Kaliforniya'da Schilling Robotics'i kuran endüstri öncüsü Tyler Schilling, insan tarafından çalıştırılan araçlara atıfta bulunarak, “Yıllardır neden birinin hala derin deniz denizaltıları ürettiğini merak ediyorum” diyor. “Bence Titan durumu tek mantıklı cevap; insanlar macera istiyor.”
Denizaltıların destekçileri, macera faktörünün gerçek ve sağlıklı olduğunu söylüyor çünkü dünya okyanuslarındaki harikalara dair geniş bir kamuoyunun takdirini kazanmaya yardımcı oluyor.
İnsanların kullandığı yeni nesil denizaltıların bu çekiciliği daha da artırması bekleniyor. Kabarcık denizaltılar olarak adlandırılan bu denizaltılar, yolcularına yalnızca küçük lombozlardan ziyade nefes kesici bir panoramik manzara sunan, şeffaf plastikten yapılmış küresel bir gövdeye sahiptir.
Titanik'in derinliklerindeki muazzam basınca dayanabilecek kadar güçlü bir baloncuklu su altı botu artık şekilleniyor. Merkezi Sebastian, Florida'da bulunan Triton Submarines, Ohio'lu milyarder ve okyanus maceracısı Larry Connor için denizaltı inşa ediyor. Triton, bunun bir sualtı kabarcık teknesinin dalabileceği derinlik konusunda bir rekor kıracağını söylüyor.
Yeni denizaltı, geçen yılki felaketin aksine, su altı araçlarının Titanik'in derinliklerine güvenli ve tekrar tekrar girebileceğini dünyaya göstermeyi amaçlıyor.
Triton Submarines'in başkanı Patrick Lahey yeni denizaltı hakkında “Birkaç yıl önce böyle bir şey mümkün değildi” dedi. Ancak teknolojideki ilerlemeler sayesinde şunu ekledi: “Artık bunu güvenli bir şekilde yapabiliriz.”
Bay Lahey, örneğin termoplastik malzemelerin ısıtılması ve şekillendirilmesinde devam eden ilerlemeler sayesinde, denizaltının şeffaf duvarlarının inanılmaz derecede güçlü hale getirilebileceğini söyledi. Kalınlığı 16 inç olacak; bu bir rekor. Bay Lahey, iki kişilik teknenin 2026 başlarında denize açılmasının planlandığını ekledi.
Bir şirket olarak Triton, Titan denizaltısının sahip olmadığı şeylerle gurur duyuyor: derin deniz araçlarının güvenli olduğunu belgelendirme konusunda uzmanlaşmış saygın denizcilik kuruluşları tarafından yapılan pahalı denetimler ve testler. Titanyum üreticilerinin bu gönüllü adımı atma konusunda başarısız olması nedeniyle uzmanların bunun artık küresel bir gereklilik haline gelmesi gerektiğini söylediği endüstri çapında bir davranış kuralları var.
Emekli Donanma denizaltıcısı, dalgıç pilotu ve Kaşifler Kulübü'nün fahri başkanı Alfred S. McLaren, önerilen modernizasyon hakkında “Zorunlu olmalı” dedi. “Bu test ve sertifikasyon kuralları uygulamaya konulana kadar deniz tamamen açık ve aptalca şeyler olacak.”
Deniz Teknolojisi Derneği Denizaltı Komitesi başkanı Will Kohnen de aynı görüşte. “Teknolojiye mükemmel bir şekilde hakim olduk” dedi. “Güvende olduğumuzu kanıtlamak zorunda değiliz. İhtiyacımız olan, trafiği düzenleyen ve insanların ehliyet sahibi olup olmadığını kontrol eden düzenleyici bir çerçevedir.”
Kohnen'e göre, şu anda dünya okyanuslarında dolaşan yaklaşık iki yüz insan pilotlu denizaltı var (derin deniz robotlarının popülasyonunun çok küçük bir kısmı) ve bunlardan yalnızca on tanesi Titanik'in derinliklerine inebilir.
Titan felaketine kadar, şirketlerin gönüllü davranış kurallarına uyması nedeniyle denizaltıların dikkate değer bir güvenlik geçmişi vardı. Binlerce derin dalışa rağmen, okyanusun güneşsiz derinliklerine düşen bir denizaltıda şimdiye kadar kimse ölmedi.
Uzmanlar, denizaltılara yönelik yeni düzenlemeler yayınlanmadan önce Titan patlamasının nedenlerine ilişkin hükümet soruşturmalarının muhtemelen tamamlanması gerektiğini söyledi. Bu ay, Amerikan soruşturmasının başkanı Sahil Güvenlik'ten Yüzbaşı Jason D. Neubauer, soruşturmasının sonuçlarının ve sonuçların yayınlanmasının bir veya iki yıl daha sürebileceğini söyledi.
Deniz güvenliği standartlarını belirlemekten sorumlu BM uzman kuruluşu olan Uluslararası Denizcilik Örgütü (IMO), denizaltılara ilişkin küresel düzenleme konusunu ele almadan önce sonuçları beklediğini söyledi.
Kuzey Carolina'daki Campbell Üniversitesi'nden denizcilik tarihçisi Salvatore Mercogliano, yeni kural hakkında “İnsanlar değişikliği memnuniyetle karşılayacak” dedi. “Herkesin aklında güvenlik var.”
Titan felaketinin ardından, RMS Titanic, yeni uyarının bir parçası olarak, patlamanın nedeni konusunda “daha fazla araştırma yapılıncaya kadar” insanlı uzay aracına olan bağımlılığını sona erdirmeye karar verdi.
RMS Titanic'in başkanı Bayan Sanders, denizaltı güvenliğine duyulan yeni güvenin, şirketinin, özellikle Titanik'in imdat çağrılarını ileten telgrafı kurtarmak gibi zor bir görev için, yeniden insanlı araçları kullanmasına olanak tanıyacağını söyledi.
Kurtarma planının ilk versiyonu, efsanevi cihazı kurtarmak için insanlı bir aracın üç robotla birlikte çalışmasını gerektiriyordu.
Sanders, hem robotları hem de denizaltıları kullanan şirketinin ana hedefinin, çok katlı yolcu gemisinin hazinelerinin “ikinci kez denizde kaybolmamasını” sağlamak olduğunu söyledi.