Üç saniye. Elinizi cebinize sokup araba anahtarı var mı diye bakmak için yeterli zaman. Ancak basketbolda üç saniye anlatılacak bir hikayedir. Orada Beni seviyorsun, Charles Willeford’un şehri gerilim filmleri, hikayelerin acımasız ve acı bir sonu olabilir. O üç saniyede ben boston celtics önce 47 dakika 57 saniye boyunca hakim oldukları bir oyunu kaybettiler, sonra kaybettiklerini gördüler, bu da şampiyonluk yarışından elenmek anlamına geliyordu, ancak çaresiz bir bitişle kazanmak için, son şutun ribauntunda top çıldırdı. yüzük, süresi dolmaktan bir kuruş.
Boston, tarih yazacak 7. maç
ONLAR Celtics finalin 6. maçında 104-103 kazandılar. Doğu Konferansıseriyi i ile bağla miami heat, bütün bir arenayı, bütün bir şehri, bütün bir topluluğu dondurun ve NBA Finallerini fethetmek için büyük favoriler olun. Denver Nuggets, batıda şampiyonlar. Amerikan büyük basketbol tarihinde hiçbir takım, en iyi yedi maçın ilk 0-3’ünü bozarak playofflarda başarılı olamadı. 150 denedi: hepsi başarısız oldu. Son maç, tüm savaşların Amerikan Düşmüşlerinin kutlandığı Anma Günü için Pazartesi günü Boston’da oynanacak.
Celtics her zaman önde
Bu muhtemelen belirleyici maç olabilirdi. Kesinlikle sonsuza kadar kalacak. Sıcak bir oyunda, ona herkesten daha fazla inanan iki oyuncu olduğunda olur. Ve birbirlerine karşı oynuyorlar. Jimmy ButlerMiami’nin yıldızı buna inandı, ama aynı zamanda Derrick Beyaz, büyük Boston oyuncusu buna inandı. Birincisi, ilk üç seferde birçok kez kaybedilen bir oyunu ayağa kaldırdı. Elenmemek için deplasmanda kazanmak zorunda kalan yeşiller ilk çeyreği 5 (34-29), ikinci çeyreği +4 (57-53), üçüncü çeyreği +7 (79-72) önde kapatmıştı. Miami her zaman geride kalmıştı, ezici güç tarafından ezilmişti. Jayson Tatum ve Jaylen Brown (toplamda 57 sayı, 31 Tatum, 26 Brown atacaklar), Butler ve Bam Adebayo ribaunt aldı (toplam 35, 24’ü Butler için).
Celtics’in her zaman kontrollü göründüğü, seçimlerinde soğuk ve gerekli olduğu, savunmadaki alanı doldurmada ve orta caddelerdeki her boşluğu kapatmada iyi olduğu, esnek ve yorucu bir oyun. Ancak bu, Miami’nin -9’dan (91-100) çıkıp tüm açığı kemirdiği son çeyreğin son üç dakikasına kadardı. Butler, köşeden üçlük de dahil olmak üzere art arda basketler attı. Halk buna inanmaya başladı, Butler kendisinin Kuzey Kutbu versiyonunu ortaya çıkardı: son şahesere kadar rakibin retinasını delmeye devam etti, sondan üç saniye sonra Al Horford tarafından faul yapılarak üç serbest atış kazandı. O noktada skor Boston için 102-100 idi. Saat durduğunda, Butler çizgiye gitti ve ilk serbest atışı yaptı. 102-101. Sonra ikinciyi yaptı. 102-102. Üçüncüsü, olası avantaj eksikti. Bunu da yaptı. 103-102. Herkes 37 milyon dolarlık maaşının her bir dolarını kazandığını düşündü.
Çerçevedeki uşak (afp)
Smart’ın Çaresizlik Atışı
Arena sevinçten çıldırdı, Bostonlu oyuncuların bakışları korkmuş görünüyordu. Tatum, mola sırasında gergin bir şekilde bir kamerayı itti. Play-off’a sekizinci olarak giren Miami’nin tarih yazmak üzere olduğu üç saniye, klasman sonundan finale yükseldi. Boston’un mükemmele yakın oyununun bir parçası olmayan tek ruh halini koruyarak başarmak için tek bir şansı olduğu üç saniye: çaresizlik. Zaman aşımından sonra son eylem. top servis edildi marcus akıllıüç sayı çizgisinden dönüp bir iflas parabolü başlatan ve hemen merkezden sapan bir oyuncu. Top demirden sekti ve insanlar tezahürat yaptı, Miami’den bir oyuncu olan Gabe Vincent kollarını kaldırdı. Maç bitmişti. Miami finalde. Tarihte. Bostan çıktı. Gerçekten, hayır. top, ev sahibinin ellerinin olduğu yerde veya Tatum’un koştuğu orta sokaklarda uzun gidebilirdi. Bunun yerine, gecenin buna inanan diğer oyuncusu Beyaz’ın birdenbire ortaya çıktığı sol tarafa kaydı.
Bitmesine bir saniyeden az kala, rakibi Max Strus’tan önce topa parmaklarıyla hafifçe dokunmadan önce, elektronik skorbord devreye girip bittiğini işaret edene kadar aklı başında olan oydu. Zaman denemesi artık kapanmışken top retinada sona erdi. Sepetin arkasında zaten kırmızı bir ışık vardı, ancak şut binde bir önce başlamıştı ve bu nedenle geçerliydi. Sepet, zafer. 0.1 saniye kaldı. Seyirci sessiz kaldı ve herkes aynı şeyi düşündü: Bu geceden asla kurtulamayacağım. Seri artık 3-3, her şeye Boston’da karar verilecek. Bu meydan okuma, her şeyin hala mümkün olduğunu kanıtladı, ancak sinyaller herhangi bir şey için önemliyse, Miami’nin oyuncuları tükenecek. Şimdiye kadarki en büyük fırsatı kaçırdıklarını düşünüyorlar. Üç saniye içinde. Bir kuruş için çok fazla. Bir peni. Sekiz aylık maçlardan sonra.
Boston, tarih yazacak 7. maç
ONLAR Celtics finalin 6. maçında 104-103 kazandılar. Doğu Konferansıseriyi i ile bağla miami heat, bütün bir arenayı, bütün bir şehri, bütün bir topluluğu dondurun ve NBA Finallerini fethetmek için büyük favoriler olun. Denver Nuggets, batıda şampiyonlar. Amerikan büyük basketbol tarihinde hiçbir takım, en iyi yedi maçın ilk 0-3’ünü bozarak playofflarda başarılı olamadı. 150 denedi: hepsi başarısız oldu. Son maç, tüm savaşların Amerikan Düşmüşlerinin kutlandığı Anma Günü için Pazartesi günü Boston’da oynanacak.
Celtics her zaman önde
Bu muhtemelen belirleyici maç olabilirdi. Kesinlikle sonsuza kadar kalacak. Sıcak bir oyunda, ona herkesten daha fazla inanan iki oyuncu olduğunda olur. Ve birbirlerine karşı oynuyorlar. Jimmy ButlerMiami’nin yıldızı buna inandı, ama aynı zamanda Derrick Beyaz, büyük Boston oyuncusu buna inandı. Birincisi, ilk üç seferde birçok kez kaybedilen bir oyunu ayağa kaldırdı. Elenmemek için deplasmanda kazanmak zorunda kalan yeşiller ilk çeyreği 5 (34-29), ikinci çeyreği +4 (57-53), üçüncü çeyreği +7 (79-72) önde kapatmıştı. Miami her zaman geride kalmıştı, ezici güç tarafından ezilmişti. Jayson Tatum ve Jaylen Brown (toplamda 57 sayı, 31 Tatum, 26 Brown atacaklar), Butler ve Bam Adebayo ribaunt aldı (toplam 35, 24’ü Butler için).
Uşak Gösterisigitmek için 3″ ile sollama
Celtics’in her zaman kontrollü göründüğü, seçimlerinde soğuk ve gerekli olduğu, savunmadaki alanı doldurmada ve orta caddelerdeki her boşluğu kapatmada iyi olduğu, esnek ve yorucu bir oyun. Ancak bu, Miami’nin -9’dan (91-100) çıkıp tüm açığı kemirdiği son çeyreğin son üç dakikasına kadardı. Butler, köşeden üçlük de dahil olmak üzere art arda basketler attı. Halk buna inanmaya başladı, Butler kendisinin Kuzey Kutbu versiyonunu ortaya çıkardı: son şahesere kadar rakibin retinasını delmeye devam etti, sondan üç saniye sonra Al Horford tarafından faul yapılarak üç serbest atış kazandı. O noktada skor Boston için 102-100 idi. Saat durduğunda, Butler çizgiye gitti ve ilk serbest atışı yaptı. 102-101. Sonra ikinciyi yaptı. 102-102. Üçüncüsü, olası avantaj eksikti. Bunu da yaptı. 103-102. Herkes 37 milyon dolarlık maaşının her bir dolarını kazandığını düşündü.
Çerçevedeki uşak (afp)
Smart’ın Çaresizlik Atışı
Arena sevinçten çıldırdı, Bostonlu oyuncuların bakışları korkmuş görünüyordu. Tatum, mola sırasında gergin bir şekilde bir kamerayı itti. Play-off’a sekizinci olarak giren Miami’nin tarih yazmak üzere olduğu üç saniye, klasman sonundan finale yükseldi. Boston’un mükemmele yakın oyununun bir parçası olmayan tek ruh halini koruyarak başarmak için tek bir şansı olduğu üç saniye: çaresizlik. Zaman aşımından sonra son eylem. top servis edildi marcus akıllıüç sayı çizgisinden dönüp bir iflas parabolü başlatan ve hemen merkezden sapan bir oyuncu. Top demirden sekti ve insanlar tezahürat yaptı, Miami’den bir oyuncu olan Gabe Vincent kollarını kaldırdı. Maç bitmişti. Miami finalde. Tarihte. Bostan çıktı. Gerçekten, hayır. top, ev sahibinin ellerinin olduğu yerde veya Tatum’un koştuğu orta sokaklarda uzun gidebilirdi. Bunun yerine, gecenin buna inanan diğer oyuncusu Beyaz’ın birdenbire ortaya çıktığı sol tarafa kaydı.
Beyaz, 0,1 saniye kala basket
Bitmesine bir saniyeden az kala, rakibi Max Strus’tan önce topa parmaklarıyla hafifçe dokunmadan önce, elektronik skorbord devreye girip bittiğini işaret edene kadar aklı başında olan oydu. Zaman denemesi artık kapanmışken top retinada sona erdi. Sepetin arkasında zaten kırmızı bir ışık vardı, ancak şut binde bir önce başlamıştı ve bu nedenle geçerliydi. Sepet, zafer. 0.1 saniye kaldı. Seyirci sessiz kaldı ve herkes aynı şeyi düşündü: Bu geceden asla kurtulamayacağım. Seri artık 3-3, her şeye Boston’da karar verilecek. Bu meydan okuma, her şeyin hala mümkün olduğunu kanıtladı, ancak sinyaller herhangi bir şey için önemliyse, Miami’nin oyuncuları tükenecek. Şimdiye kadarki en büyük fırsatı kaçırdıklarını düşünüyorlar. Üç saniye içinde. Bir kuruş için çok fazla. Bir peni. Sekiz aylık maçlardan sonra.