Serie A’da son turun en iyi İtalyan’ı 15 sayı, 8 ribauntla Olimpia Milano’yu perişan etti. Onun 31. doğum günüydü ve Alessandro Gentile bunu kariyerinin en iyi maçlarından biriyle kutladı. Sonunda Campania’ya ulaşan bir kariyer Givova Scafati, uzun bir gezintinin ardından pek çok iniş çıkışlar, yaralanmalar, sözler, boş geçitler. “Sonunda Campania’da evet, çünkü artık evimden 40 dakika uzaktayım ve ayrıca Scafati’deki halkın sıcaklığı özel bir şey, bu da her zaman fazladan adamla oynamanıza neden oluyor”.
Hedefler?
“Hızlı bir kurtuluş ve iyi basketbol oynamak, kolektif ve canlı, izleyenler ve PalaMangano’ya gelenler için ilgi çekici”.
Kişisel hedefler?
“Yeni bir rolde bile sürekli oynamak: sahada daha az dakika ama muhtemelen çok kaliteli.”
Milan onun için büyük bir fırsattı ama aynı zamanda onun büyük pişmanlığıydı.
“Bunu bir pişmanlık olarak tanımlamayacağım: Elimden gelen her şeyi verdim, tıpkı babam Nando’nun 96’da kazandığı gibi Armani döneminin ilk şampiyonluğunu kaptan olarak kazandım ve bu da kalacak. Daha iyi gidebilirdi şüphesiz, sakatlıklar çok ağırlaştı, bir noktada sağ başparmağımdaki bağ yaralanması nedeniyle şut mekaniğimi bile değiştirmek zorunda kaldım. Ama daha kötüsü de olabilirdi, sonuçta bir numaralı tutkum olan basketbolla aynı seviyede olduğumu hissediyorum.”
<img decoding="async" src="https://www.repstatic.it/content/nazionale/img/2023/11/15/111141217-341c32aa-ac46-43d2-882e-84aa81943c75.jpg" alt="
Alessandro Gentile (fotoğraf Schettino)
“/>
Alessandro Gentile (fotoğraf Schettino)
Onunki her zaman bir kariyer olarak görülmüştür Yalnızcapotansiyel bir şampiyonun hiçbir zaman tamamen patlamaması: Gentile vb. vs. Tüm bunlarla nasıl yaşadınız?
“Ben her zaman sadece alana, hayatın beni götürdüğü yere, yaşadığım deneyimlere, gezdiğim ülkelere, sahip olduğum büyüme fırsatlarına dikkat ettim. Artık Mayıs ayında doğan Dusan’ın babası olduğum için tüm bunların bir insanın hayatında ne kadar önemli olduğunu anlıyorum. Çocuk sizi değiştiren bir şeydir. Ve kendimi değiştiğimi hissediyorum, sadece birkaç ayda çok olgunlaştım.”
2021 yılında salgının ortasında depresyon, panik atak ve anksiyete hakkında açıkça konuştu. Bunun üzerinde çalıştınız mı?
“Çok. Kapatma düğmesi yok, akıl hastalığı bir başarısızlık ya da utanılacak bir şey değil. Akıl sağlığı bir varış noktası değil, bir süreçtir ama kendiniz üzerinde, kendi zamanınızda, öncelikleriniz üzerinde çalışmalısınız. İlk adım, kendinizi daha iyi tanımaya başlamak ve etrafımızda giderek daha hızlı dönen bir dünyada yerinizi bulmaktır.Psikoterapistlerden oluşan bir ekiple çalışıyorum, çeşitli rahatlama tekniklerini öğrendim, takip ettiğim haftalık bir programım var, ve her gün 10-15 dakikamı meditasyona ayırıyorum. Çok faydasını gördüm, sizi korkularınızın ötesine iten bir şey.”
Babası Nando, Juvecaserta’nın 1991’deki tarihi şampiyonluğunun kahramanlarından biriydi. Bu takımın başarıları, “Scugnizzi per semper” adlı belgesel dizisi sayesinde yeniden güncel hale geldi. Scafati’de de benzer bir şey yaratılabilir mi?
“Bugün basketbolda bu çok zor. Bu takımdakilerin çoğu Caserta kökenliydi, pazar tüm yıl boyunca açık değildi, daha az oyuncu gelip gidiyordu, çekirdek kadro zamanla direndi. O şampiyonluk ve o dünya tekrarı olmayacak bir şey olarak kalacak ve babamın o zamanlar gerçekten efsane bir takımla sahada olduğunu bilmek bana gurur veriyor. Scafati’de halkın gücüne sahibiz, tıpkı Caserta’da olduğu gibi bize onun nefesini ve tutkusunu hissettiren bir meydan”.
Serie A’nın sonraki iki turunda eski sevgililerinden biri olan Varese ve kardeşi Stefano’nun oynadığı Sassari ile karşılaşacak. Her yere dağılmış kalbinin parçaları var.
“Varese’nin sonu pek iyi olmadı ama kin beslemiyorum. Kardeşimi rakip olarak bulmak benim için yeni bir şey değil. 40 dakika boyunca rakipler ama ömür boyu berabere kaldılar.”
Milli takımla olan hikaye, Sacchetti’nin teknik direktör olduğu 2019 Çin Dünya Kupası’nın ardından sona erdi. Porto Riko ile son maç, sonraki yıllarda dünyanın kaderini belirleyen şehir Wuhan’da oynandı. Pozzecco ve ekibiyle son temaslarınız mı var?
“Hiç kimse. Milli takım meselesi kapalı bir parantez ama benim için öyle değil.”
Hedefler?
“Hızlı bir kurtuluş ve iyi basketbol oynamak, kolektif ve canlı, izleyenler ve PalaMangano’ya gelenler için ilgi çekici”.
Kişisel hedefler?
“Yeni bir rolde bile sürekli oynamak: sahada daha az dakika ama muhtemelen çok kaliteli.”
Milan onun için büyük bir fırsattı ama aynı zamanda onun büyük pişmanlığıydı.
“Bunu bir pişmanlık olarak tanımlamayacağım: Elimden gelen her şeyi verdim, tıpkı babam Nando’nun 96’da kazandığı gibi Armani döneminin ilk şampiyonluğunu kaptan olarak kazandım ve bu da kalacak. Daha iyi gidebilirdi şüphesiz, sakatlıklar çok ağırlaştı, bir noktada sağ başparmağımdaki bağ yaralanması nedeniyle şut mekaniğimi bile değiştirmek zorunda kaldım. Ama daha kötüsü de olabilirdi, sonuçta bir numaralı tutkum olan basketbolla aynı seviyede olduğumu hissediyorum.”
<img decoding="async" src="https://www.repstatic.it/content/nazionale/img/2023/11/15/111141217-341c32aa-ac46-43d2-882e-84aa81943c75.jpg" alt="
Alessandro Gentile (fotoğraf Schettino)
“/>
Alessandro Gentile (fotoğraf Schettino)
Onunki her zaman bir kariyer olarak görülmüştür Yalnızcapotansiyel bir şampiyonun hiçbir zaman tamamen patlamaması: Gentile vb. vs. Tüm bunlarla nasıl yaşadınız?
“Ben her zaman sadece alana, hayatın beni götürdüğü yere, yaşadığım deneyimlere, gezdiğim ülkelere, sahip olduğum büyüme fırsatlarına dikkat ettim. Artık Mayıs ayında doğan Dusan’ın babası olduğum için tüm bunların bir insanın hayatında ne kadar önemli olduğunu anlıyorum. Çocuk sizi değiştiren bir şeydir. Ve kendimi değiştiğimi hissediyorum, sadece birkaç ayda çok olgunlaştım.”
2021 yılında salgının ortasında depresyon, panik atak ve anksiyete hakkında açıkça konuştu. Bunun üzerinde çalıştınız mı?
“Çok. Kapatma düğmesi yok, akıl hastalığı bir başarısızlık ya da utanılacak bir şey değil. Akıl sağlığı bir varış noktası değil, bir süreçtir ama kendiniz üzerinde, kendi zamanınızda, öncelikleriniz üzerinde çalışmalısınız. İlk adım, kendinizi daha iyi tanımaya başlamak ve etrafımızda giderek daha hızlı dönen bir dünyada yerinizi bulmaktır.Psikoterapistlerden oluşan bir ekiple çalışıyorum, çeşitli rahatlama tekniklerini öğrendim, takip ettiğim haftalık bir programım var, ve her gün 10-15 dakikamı meditasyona ayırıyorum. Çok faydasını gördüm, sizi korkularınızın ötesine iten bir şey.”
Babası Nando, Juvecaserta’nın 1991’deki tarihi şampiyonluğunun kahramanlarından biriydi. Bu takımın başarıları, “Scugnizzi per semper” adlı belgesel dizisi sayesinde yeniden güncel hale geldi. Scafati’de de benzer bir şey yaratılabilir mi?
“Bugün basketbolda bu çok zor. Bu takımdakilerin çoğu Caserta kökenliydi, pazar tüm yıl boyunca açık değildi, daha az oyuncu gelip gidiyordu, çekirdek kadro zamanla direndi. O şampiyonluk ve o dünya tekrarı olmayacak bir şey olarak kalacak ve babamın o zamanlar gerçekten efsane bir takımla sahada olduğunu bilmek bana gurur veriyor. Scafati’de halkın gücüne sahibiz, tıpkı Caserta’da olduğu gibi bize onun nefesini ve tutkusunu hissettiren bir meydan”.
Serie A’nın sonraki iki turunda eski sevgililerinden biri olan Varese ve kardeşi Stefano’nun oynadığı Sassari ile karşılaşacak. Her yere dağılmış kalbinin parçaları var.
“Varese’nin sonu pek iyi olmadı ama kin beslemiyorum. Kardeşimi rakip olarak bulmak benim için yeni bir şey değil. 40 dakika boyunca rakipler ama ömür boyu berabere kaldılar.”
Milli takımla olan hikaye, Sacchetti’nin teknik direktör olduğu 2019 Çin Dünya Kupası’nın ardından sona erdi. Porto Riko ile son maç, sonraki yıllarda dünyanın kaderini belirleyen şehir Wuhan’da oynandı. Pozzecco ve ekibiyle son temaslarınız mı var?
“Hiç kimse. Milli takım meselesi kapalı bir parantez ama benim için öyle değil.”