Dr. New York-Presbiteryen Hastanesi haline gelen ve 11 yıl boyunca başkanlığını yaptığı iki büyük tıp merkezinin birleşmesine düzen getiren, psikiyatrist ve Ulusal Ruh Sağlığı Enstitüsü'nün eski yöneticisi Herbert Pardes, 30 Nisan'da Manhattan'daki evinde hayatını kaybetti. 89 yaşındaydı.
Oğlu Steve, sebebin aort darlığı olduğunu söyledi.
Dr. Pardes (par-diss olarak telaffuz edilir), New York Hastanesi ile Presbiteryen Hastanesi'nin birleşmesinden yaklaşık iki yıl sonra, 1999 sonlarında hastanenin başkanı ve CEO'su seçildi. Önceki on yılda, Presbiteryen'e bağlı tıp fakültesi olan Columbia Üniversitesi Doktorlar ve Cerrahlar Koleji'nde tıp fakültesi dekanı olarak görev yaptı.
2011'de CUNY TV'de kalın Bronx aksanıyla “Tıp fakültesi dekanı olarak hastane yönetimiyle her zaman aynı fikirde olmadığım bir sır değildi” dedi. “Hastaneyi yönetmeyi düşünerek daha iyi bir işbirliği yaratabileceğimi düşündüm.”
Birleşme, 2.369 hastane yatağı, 13.000 çalışanı ve 1,6 milyar dolarlık yıllık geliriyle ülkedeki en büyük sağlık tesislerinden birini oluşturdu. 167 tesisle Manhattan'dan New York'un Rockland ve Orange ilçelerine yayıldı. Hastaneleri arasında Manhattan'daki Weill Cornell Tıp Merkezi bulunmaktadır.
Bir ticaret grubu olan Greater New York Hastaneler Birliği'nin başkanı Kenneth E. Raske bir röportajda, “İki kurumun farklı kültürleri göz önüne alındığında, inanılmaz derecede başarılı bir birleşmeydi” dedi. “O, bu kurumun sorunsuz ve kusursuz geçişini sağlayan köprüydü.”
Ancak Boston Üniversitesi'nden sağlık hukuku profesörü Alan Sager, New York-Presbiteryen birleşmesi hakkında yorum yapmadan bir e-postada şunları söyledi: “Birleşmeyi savunanlar her zaman kendilerini onaylayan bir tavırla bize yardım etmek için bir araya geldiklerini söylüyorlar. “Kendileri değil. Ancak birleşmeler maliyetleri düşürürse (ki bu hiçbir zaman kanıtlanmadı), bu durum sigorta primlerinin düşmesine değil, daha yüksek hastane fazlasına yol açacaktır.”
Dr. Pardes, hastalara güçlü bir şekilde odaklanarak, etkili yönetim ve sıkı mali kontrollerle NewYork-Presbiteryen'i tıbbi bakım için bir model haline getirmeye çalıştı. Hastane yataklarını ziyaret etti, hemşirelerin hastaların ve ailelerinin isimlerini ezberlemeleri konusunda ısrar etti, odaların ve lobilerin rahatlatıcı renklere boyanmasını emretti.
2007'de Haberler'ta yayınlanan bir profilinde “Hiçbir zaman bir sorunun üstesinden gelemedim” dediği aktarıldı. “Bunu çözmem gerekiyor.” Bu iş öncelikle hastaların hayatta kalmasına yardımcı olmakla ilgili ve her zaman da öyle oldu. Ne yazık ki bazen bunu gözden kaçırabileceğimizi düşünüyorum.”
Bay Raske, “Herb hayatın sorunlarıyla çocuksu bir sırıtışla ve biraz da Borscht Kuşağı mizahıyla yüzleşti.” dedi.
Dr. Pardes, NewYork-Presbiteryen için harika bir bağış toplama etkinliğiydi; Morgan Stanley Çocuk Hastanesi, Vivian ve Seymour Milstein Aile Kalp Merkezi, Iris Cantor Erkek ve Kadın Sağlığı Merkezleri ve Manhattan'daki her şey gibi tesislerin inşası için mega zenginlerden bağış toplanmasına yardımcı oldu. .
Steve Pardes, “Nüfuzlu insanlarla bağlantı kurma ve onları büyük hediyeler almaya ikna etme yöntemi vardı” dedi.
Herbert Pardes, 7 Temmuz 1934'te Bronx'ta doğdu ve esas olarak Lakewood, New Jersey'de büyüdü. Ebeveynleri Louis ve Frances (Bergman) Pardes, Lakewood'da 1950'lerin sonlarında huzurevine dönüştürülen Hotel Greenwood'un sahibiydi ve Catskills'in Borscht Kuşağı'ndaki tatil köylerini yönetiyordu.
Yedi yaşındayken Herbert'e, kalça ekleminin top-yuva eklemine kan akışının geçici olarak kesintiye uğrayarak kemiği zayıflattığı nadir bir çocukluk hastalığı olan Perthes hastalığı teşhisi konuldu. Kalıcı bir hasar olmadan iyileşmesine rağmen, on ay boyunca tüm vücudu alçıyla hastanede kaldı. Acımasız doktorların hiçbir açıklama yapmadan kendisine iğneler batırdığını ve hastane kurallarının ebeveynlerinin ziyaretlerini haftada birkaç kez sadece bir saatle sınırladığını hatırladı. Bu deneyim onu travmatize etti, ancak onlarca yıl sonra onu hastalara karşı daha dikkatli olmaya motive etti.
Gençliğinde ailesi için çalıştı ve onların tesisin misafirlerini şımartmasını izledi. 10 sente limonata sattı, savaş için para topladı, zil çaldı, masa bekledi ve otel şefliğine yükseldi.
“Yemek odası eksantrik davranışların mikrokozmosuydu; ileride psikiyatriste dönüşecek biri için harika bir davranış laboratuvarıydı” dedi Dr. Pardes 2003'te The Times'a söylemişti.
1956 yılında Rutgers Üniversitesi'nden lisans derecesi ile mezun oldu ve tıp diplomasını 1960 yılında Brooklyn'deki SUNY Downstate Tıp Fakültesi'nden (şu anda SUNY Downstate Sağlık Bilimleri Üniversitesi) aldı. 1960'dan 1962'ye kadar tıbbi stajını ve psikiyatri uzmanlığını Brooklyn'deki Kings County County Hastanesi'nde tamamladı.
Askere gittikten sonra Dr. Pardes, 1962'den 1964'e kadar Arlington, Virginia'daki Fort Myer Ruhsal Hijyen Kliniğini yönetti. 1966 yılında terhis olup uzmanlık eğitimini tamamladı. Daha sonra 1970 yılında New York Psikanaliz Enstitüsü'nde eğitimini tamamladı.
Sonraki yirmi yıl boyunca Downstate Psikiyatri Bölümü başkanı, Denver'daki Colorado Üniversitesi Tıp Merkezi Psikiyatri Bölümü başkanı ve NIMH'nin yöneticisi olarak kariyerini büyük ölçüde zihinsel sağlık üzerine kurdu ve burada onların çalışmalarını güçlendirdi. araştırma programı.
1984 yılında Doç. Pardes, Columbia Üniversitesi Irving Tıp Merkezi'nde Psikiyatri Servisi'nin direktörlüğüne ve Doktorlar ve Cerrahlar Koleji'nde Psikiyatri Anabilim Dalı başkanlığına atandı. Beş yıl sonra, üniversitenin sağlık bilimlerinden sorumlu başkan yardımcısı ve tıp fakültesi dekanı seçildi ve birleşme sonrasında onu New York-Presbiteryen Hastanesi'nin başına getirdi.
Oğlu Steve'in yanı sıra, James ve Lawrence adında iki oğlu, altı torunu ve ortağı Dr. Doktorlar ve Cerrahlar Koleji'nde nöropsikoloji profesörü olan Nancy Wexler, Venezuela'da yirmi yıldır Huntington hastalığından muzdarip olan geniş bir aile üzerinde yapılan bir araştırmanın baş araştırmacısı. Hastalığı kendisi taşıyor. 1980'li yıllardan beri eşi Judith (Silber) Pardes'ten ayrılmıştı. 2022'de öldü.
Dr. Pardes, 2011'de başkanlık ve CEO'luktan ayrıldıktan sonra bile iyi maaş alan, kar amacı gütmeyen bir yöneticiydi. Daha sonra hastanenin mütevelli heyeti başkan yardımcılığına atandı; The Times'ın 2014 tarihli bir makalesine göre, tazminat uzmanlarının kar amacı gütmeyen dünyada nadir görülen bir pozisyon olduğu söyleniyor.
Hastanedeki son yılı olan 2011'de 4,1 milyon dolar kazandı (bugünkü yaklaşık 5,8 milyon dolara eşdeğer). Daha sonra, genel başkan yardımcısı olarak kendisine 2012'deki 2 milyon dolarlık ertelenmiş tazminat dahil olmak üzere 5,5 milyon dolar ödendi. 2022'ye kadar kendisine yıllık en az 2 milyon dolar ödendi.
O zamanlar hastanenin genel müdürü olan Frank Bennack Jr., 2014 yılında Times'a yaptığı açıklamada Dr. Pardes, “acil bağış toplama çabaları ve olağanüstü halefine yardımcı olabileceği çeşitli diğer kurumsal ihtiyaçları” karşılamak üzere işe alınmıştı.
Dr. Steven J. Corwin onun yerini aldı ve bu pozisyonda kaldı.
Steve Pardes, tazminata odaklanmanın babasını kızdırdığını söyledi. Pardes, “Kendisini kârlı şirketlerin CEO'larıyla karşılaştırırsa, bu onun düşük ücret alması olabilir” dedi. “Fakat onun para konusunda endişesi yoktu. Yaptığı katkının karşılığında adil bir ücret almak istiyordu.”
Oğlu Steve, sebebin aort darlığı olduğunu söyledi.
Dr. Pardes (par-diss olarak telaffuz edilir), New York Hastanesi ile Presbiteryen Hastanesi'nin birleşmesinden yaklaşık iki yıl sonra, 1999 sonlarında hastanenin başkanı ve CEO'su seçildi. Önceki on yılda, Presbiteryen'e bağlı tıp fakültesi olan Columbia Üniversitesi Doktorlar ve Cerrahlar Koleji'nde tıp fakültesi dekanı olarak görev yaptı.
2011'de CUNY TV'de kalın Bronx aksanıyla “Tıp fakültesi dekanı olarak hastane yönetimiyle her zaman aynı fikirde olmadığım bir sır değildi” dedi. “Hastaneyi yönetmeyi düşünerek daha iyi bir işbirliği yaratabileceğimi düşündüm.”
Birleşme, 2.369 hastane yatağı, 13.000 çalışanı ve 1,6 milyar dolarlık yıllık geliriyle ülkedeki en büyük sağlık tesislerinden birini oluşturdu. 167 tesisle Manhattan'dan New York'un Rockland ve Orange ilçelerine yayıldı. Hastaneleri arasında Manhattan'daki Weill Cornell Tıp Merkezi bulunmaktadır.
Bir ticaret grubu olan Greater New York Hastaneler Birliği'nin başkanı Kenneth E. Raske bir röportajda, “İki kurumun farklı kültürleri göz önüne alındığında, inanılmaz derecede başarılı bir birleşmeydi” dedi. “O, bu kurumun sorunsuz ve kusursuz geçişini sağlayan köprüydü.”
Ancak Boston Üniversitesi'nden sağlık hukuku profesörü Alan Sager, New York-Presbiteryen birleşmesi hakkında yorum yapmadan bir e-postada şunları söyledi: “Birleşmeyi savunanlar her zaman kendilerini onaylayan bir tavırla bize yardım etmek için bir araya geldiklerini söylüyorlar. “Kendileri değil. Ancak birleşmeler maliyetleri düşürürse (ki bu hiçbir zaman kanıtlanmadı), bu durum sigorta primlerinin düşmesine değil, daha yüksek hastane fazlasına yol açacaktır.”
Dr. Pardes, hastalara güçlü bir şekilde odaklanarak, etkili yönetim ve sıkı mali kontrollerle NewYork-Presbiteryen'i tıbbi bakım için bir model haline getirmeye çalıştı. Hastane yataklarını ziyaret etti, hemşirelerin hastaların ve ailelerinin isimlerini ezberlemeleri konusunda ısrar etti, odaların ve lobilerin rahatlatıcı renklere boyanmasını emretti.
2007'de Haberler'ta yayınlanan bir profilinde “Hiçbir zaman bir sorunun üstesinden gelemedim” dediği aktarıldı. “Bunu çözmem gerekiyor.” Bu iş öncelikle hastaların hayatta kalmasına yardımcı olmakla ilgili ve her zaman da öyle oldu. Ne yazık ki bazen bunu gözden kaçırabileceğimizi düşünüyorum.”
Bay Raske, “Herb hayatın sorunlarıyla çocuksu bir sırıtışla ve biraz da Borscht Kuşağı mizahıyla yüzleşti.” dedi.
Dr. Pardes, NewYork-Presbiteryen için harika bir bağış toplama etkinliğiydi; Morgan Stanley Çocuk Hastanesi, Vivian ve Seymour Milstein Aile Kalp Merkezi, Iris Cantor Erkek ve Kadın Sağlığı Merkezleri ve Manhattan'daki her şey gibi tesislerin inşası için mega zenginlerden bağış toplanmasına yardımcı oldu. .
Steve Pardes, “Nüfuzlu insanlarla bağlantı kurma ve onları büyük hediyeler almaya ikna etme yöntemi vardı” dedi.
Herbert Pardes, 7 Temmuz 1934'te Bronx'ta doğdu ve esas olarak Lakewood, New Jersey'de büyüdü. Ebeveynleri Louis ve Frances (Bergman) Pardes, Lakewood'da 1950'lerin sonlarında huzurevine dönüştürülen Hotel Greenwood'un sahibiydi ve Catskills'in Borscht Kuşağı'ndaki tatil köylerini yönetiyordu.
Yedi yaşındayken Herbert'e, kalça ekleminin top-yuva eklemine kan akışının geçici olarak kesintiye uğrayarak kemiği zayıflattığı nadir bir çocukluk hastalığı olan Perthes hastalığı teşhisi konuldu. Kalıcı bir hasar olmadan iyileşmesine rağmen, on ay boyunca tüm vücudu alçıyla hastanede kaldı. Acımasız doktorların hiçbir açıklama yapmadan kendisine iğneler batırdığını ve hastane kurallarının ebeveynlerinin ziyaretlerini haftada birkaç kez sadece bir saatle sınırladığını hatırladı. Bu deneyim onu travmatize etti, ancak onlarca yıl sonra onu hastalara karşı daha dikkatli olmaya motive etti.
Gençliğinde ailesi için çalıştı ve onların tesisin misafirlerini şımartmasını izledi. 10 sente limonata sattı, savaş için para topladı, zil çaldı, masa bekledi ve otel şefliğine yükseldi.
“Yemek odası eksantrik davranışların mikrokozmosuydu; ileride psikiyatriste dönüşecek biri için harika bir davranış laboratuvarıydı” dedi Dr. Pardes 2003'te The Times'a söylemişti.
1956 yılında Rutgers Üniversitesi'nden lisans derecesi ile mezun oldu ve tıp diplomasını 1960 yılında Brooklyn'deki SUNY Downstate Tıp Fakültesi'nden (şu anda SUNY Downstate Sağlık Bilimleri Üniversitesi) aldı. 1960'dan 1962'ye kadar tıbbi stajını ve psikiyatri uzmanlığını Brooklyn'deki Kings County County Hastanesi'nde tamamladı.
Askere gittikten sonra Dr. Pardes, 1962'den 1964'e kadar Arlington, Virginia'daki Fort Myer Ruhsal Hijyen Kliniğini yönetti. 1966 yılında terhis olup uzmanlık eğitimini tamamladı. Daha sonra 1970 yılında New York Psikanaliz Enstitüsü'nde eğitimini tamamladı.
Sonraki yirmi yıl boyunca Downstate Psikiyatri Bölümü başkanı, Denver'daki Colorado Üniversitesi Tıp Merkezi Psikiyatri Bölümü başkanı ve NIMH'nin yöneticisi olarak kariyerini büyük ölçüde zihinsel sağlık üzerine kurdu ve burada onların çalışmalarını güçlendirdi. araştırma programı.
1984 yılında Doç. Pardes, Columbia Üniversitesi Irving Tıp Merkezi'nde Psikiyatri Servisi'nin direktörlüğüne ve Doktorlar ve Cerrahlar Koleji'nde Psikiyatri Anabilim Dalı başkanlığına atandı. Beş yıl sonra, üniversitenin sağlık bilimlerinden sorumlu başkan yardımcısı ve tıp fakültesi dekanı seçildi ve birleşme sonrasında onu New York-Presbiteryen Hastanesi'nin başına getirdi.
Oğlu Steve'in yanı sıra, James ve Lawrence adında iki oğlu, altı torunu ve ortağı Dr. Doktorlar ve Cerrahlar Koleji'nde nöropsikoloji profesörü olan Nancy Wexler, Venezuela'da yirmi yıldır Huntington hastalığından muzdarip olan geniş bir aile üzerinde yapılan bir araştırmanın baş araştırmacısı. Hastalığı kendisi taşıyor. 1980'li yıllardan beri eşi Judith (Silber) Pardes'ten ayrılmıştı. 2022'de öldü.
Dr. Pardes, 2011'de başkanlık ve CEO'luktan ayrıldıktan sonra bile iyi maaş alan, kar amacı gütmeyen bir yöneticiydi. Daha sonra hastanenin mütevelli heyeti başkan yardımcılığına atandı; The Times'ın 2014 tarihli bir makalesine göre, tazminat uzmanlarının kar amacı gütmeyen dünyada nadir görülen bir pozisyon olduğu söyleniyor.
Hastanedeki son yılı olan 2011'de 4,1 milyon dolar kazandı (bugünkü yaklaşık 5,8 milyon dolara eşdeğer). Daha sonra, genel başkan yardımcısı olarak kendisine 2012'deki 2 milyon dolarlık ertelenmiş tazminat dahil olmak üzere 5,5 milyon dolar ödendi. 2022'ye kadar kendisine yıllık en az 2 milyon dolar ödendi.
O zamanlar hastanenin genel müdürü olan Frank Bennack Jr., 2014 yılında Times'a yaptığı açıklamada Dr. Pardes, “acil bağış toplama çabaları ve olağanüstü halefine yardımcı olabileceği çeşitli diğer kurumsal ihtiyaçları” karşılamak üzere işe alınmıştı.
Dr. Steven J. Corwin onun yerini aldı ve bu pozisyonda kaldı.
Steve Pardes, tazminata odaklanmanın babasını kızdırdığını söyledi. Pardes, “Kendisini kârlı şirketlerin CEO'larıyla karşılaştırırsa, bu onun düşük ücret alması olabilir” dedi. “Fakat onun para konusunda endişesi yoktu. Yaptığı katkının karşılığında adil bir ücret almak istiyordu.”