18 ayak uzunluğunda, 2.000 pound kadavra nasıl kaybolur?
Bu soru, düzenli olarak San Diego'nun önündeki suya dalan bazı dalgıçlar ve fotoğrafçıları karıştırdı.
Bu yılın başında Doug Bonhaus'un Scripps Kanyonu'ndaki tüplü dalıştan sakin bir hava kullandığı zaman başladı. İniş yaptığında, onun altında bir hulking kütlesi şekillendi.
Orada bir bebek gri balinasının gövdesini son derece düz 115 feet ile yerleştirirsiniz.
Walstles genellikle insan dalgıçları tarafından görülmez. Kural olarak, uzaktan kumandalı araçlar tarafından 3.000 feet'ten fazla derinliklerde keşfedilirler.
Yerel deniz biyologları, gri balina kalabelerinin kökenlerinin nasıl bulunduğunu tahmin ettiler. Deniz tabanında bulunanlara karşılık gelen bir hayvan, La Jolla Shores yakınında yüzmek ve umutsuzca annesini aramaktı. Son birkaç saat içinde sanki yapamayan yardım istiyormuş gibi tekneler tarafından yaklaşıldı.
Bellekte ilk kez bir düşüş insanlar için çok erişilebilir olduğu için, diğer dalgıçlar hızla web sitesine gitti. Bunların arasında Haberler için keşifleri hakkında yazan bir sualtı fotoğraf gazetecisi Jules Jacobs da vardı.
Ocak ayının sonunda, emekli olan Carassage, kanyonda bir oluktu ve bu da bunu başarmak için kesin doğruluk gerektiriyordu. Böylece Bay Jacobs tehlikeli ve zihinsel olarak yorucu bir dalış için durdu.
Daldırma farları, krep yakıt ile beş dalgıçtan oluşan bir ekiple dolaştı ve aniden aradığını aydınlattı: sivilceli, zayıflamış, zayıflamış buzağı. Buzağının gözleri zaten unsurlara yenik düşmüştü; Bir keder ifadesine dahil görünüyordu.
Jacobs, “Kuyruğun tek başına vücudu kadar büyük olduğu bir balina düşüşü dalmak mütevazi.” Dedi.
Bay Jacobs, hayvanı izlemek için ek dalışlar planladı. Bir hafta sonra ikinci ziyaretinde, hayvan kuyruğunun bir kısmı eksikti, muhtemelen yedi Gill veya Mako gibi Schnitzel köpekbalıklarının çalışması.
Bahar fırtınalarında bir artıştan sonra, Bay Jacob Şubat ayı sonunda üçüncü kez buzlu karanlığa tırmandı. Kamera ekipmanını o kadar sıkı yakaladı ki ayak bilekleri beyaz oldu ve harap hayvanın ortaya çıkmasını bekledi.
Bulduğu şey sadece çorak zemindi.
Buzağı gitmişti.
Yetişkinlikte yaklaşık 45 feet'e kadar büyüyebilen gri balinalar, en uzun memelilerden biri olan bir göçe sahiptir. Hafif denizlerde Baja California tarafından başlar ve Kuzey Kutbu Okyanuslarının yüksek genişliklerinde beslenme alanlarına kadar uzanır. Buzağı ve kayıp annesi, ayrılmadan önce büyük olasılıkla kuzeye doğru sürüldü. Yolculuğun bu aşamasında en savunmasız olanlar olurdu ve anne altı ay boyunca yememişlerdi.
Gri balina popülasyonları, sayıların düştüğü ve daha sonra iyileştiği ve bazen birkaç yıl içinde nüfusun dörtte birine kadar kaybettiği bir patlama ve bust döngüsünü takip eder.
Bununla birlikte, yaklaşık altı yıl boyunca nüfus daha önce ölmekte olduğu gibi iyileşmemiştir. Bilim adamları bu düşüşü, Kuzey Kutbu'nun ısınmasını hızlandıran ve gri balinanın avını rahatsız eden iklim değişikliğine bağlarlar. Balıkçılık hatlarındaki gemi saldırıları ve dolaşıklıkları açlığa karşı kayıpları ağırlaştırıyor.
Oregon Eyalet Üniversitesi Deniz Konfederasyonu Yardımcı Doçent Joshua Stewart, “Yakında 25.000 gri balinayı destekleyebilecek bir dünyaya dönebilmemiz pek olası değil.” Dedi. Dr. Stewart, diğer birçok balinanın batı kıyısında ölmesini bekliyor.
Bununla birlikte, olayların normal seyrinde, bir balinanın ölümü her zaman bir son anlamına gelmez. Bunun yerine, yeni başlangıçları katalize eder.
Bir yaşam kargaşası, yuvarlanan bir bedenden, hatta bir dana eti çiçek açar. Et AA yiyicileri besler, kemikler mikroplar ve solucanlar tarafından doldurulur ve kavisli omurlar hızla gelişen bir resif için yeni otoyollar oluşturur.
Hawaii Üniversitesi Emeritus Oşinografi Profesörü Craig Smith, “Bir balina durağı gerçek bir bonanza ve genellikle 200 yıl içinde altında tortu kadar yiyecek sunabilir.” Dedi. “İronik olarak, derin denizdeki balina toplulukları hakkında düz sudan daha fazla şey biliyoruz.”
Bir balina ekolojik olarak farklı üç aşamada parçalanır. İlk önce yumuşak dokuya yırtılan Aasfresser – köpekbalıkları, yengeçler, hagfish -. Sonra solucanlar karkasın etrafına “organik olarak zengin sızıntısında büyük, dolambaçlı kitlelerde” geliyor, dedi Dr. Smith. Bu, bilim adamlarının zenginleştirme-optimist aşamayı tanımladığı yedi yıl sürebilir.
Son olarak, bakteriler kemiklerin derinliklerinde hidrojen sülfür üretir ve kemiklerin yüzeyinde kemosentez bakterilerini ve hayvan konakçılarında simbiyotik olarak yaşayanları yakıt ikmali üretir. Bu seviye onlarca yıl sürebilir, 200'den fazla deniz türü tek bir balina kazasında gelişir.
Ama bu çocuk balina ve karkası gitmişti. Bir şey ya da biri kapalı ve hayatı sürdüren balinanın sürmesini engelledi mi?
Scripps Oşinografi Enstitüsü'nde deniz biyolojisi profesörü Gregory Rouse, açıklamanın daha az gizemli olduğuna inanıyor. Balina vakası sırasında, vücut boşluğundaki ayrışmanın gaza neden olduğunu, bu da başlangıçta tırmandıktan ve nihayet yere yerleştikten sonra kadavranın yükselmesine yol açabileceğini söyledi.
Güçlü rüzgarlar ve titreşimli akımlar, vücudu muhtemelen 1.600 feet'e kadar düşen kanyonun derinliklerine süpürdü.
Jacobs, “Bu hayvan bir titanyuma dönüşecekti, ancak hayatı bebeklik döneminde silindi.” Dedi.
Ama karanlıkta sessiz olduğu yer, yeni hayat çoğalabilir ve gelişebilir.
Bu soru, düzenli olarak San Diego'nun önündeki suya dalan bazı dalgıçlar ve fotoğrafçıları karıştırdı.
Bu yılın başında Doug Bonhaus'un Scripps Kanyonu'ndaki tüplü dalıştan sakin bir hava kullandığı zaman başladı. İniş yaptığında, onun altında bir hulking kütlesi şekillendi.
Orada bir bebek gri balinasının gövdesini son derece düz 115 feet ile yerleştirirsiniz.
Walstles genellikle insan dalgıçları tarafından görülmez. Kural olarak, uzaktan kumandalı araçlar tarafından 3.000 feet'ten fazla derinliklerde keşfedilirler.
Yerel deniz biyologları, gri balina kalabelerinin kökenlerinin nasıl bulunduğunu tahmin ettiler. Deniz tabanında bulunanlara karşılık gelen bir hayvan, La Jolla Shores yakınında yüzmek ve umutsuzca annesini aramaktı. Son birkaç saat içinde sanki yapamayan yardım istiyormuş gibi tekneler tarafından yaklaşıldı.
Bellekte ilk kez bir düşüş insanlar için çok erişilebilir olduğu için, diğer dalgıçlar hızla web sitesine gitti. Bunların arasında Haberler için keşifleri hakkında yazan bir sualtı fotoğraf gazetecisi Jules Jacobs da vardı.
Ocak ayının sonunda, emekli olan Carassage, kanyonda bir oluktu ve bu da bunu başarmak için kesin doğruluk gerektiriyordu. Böylece Bay Jacobs tehlikeli ve zihinsel olarak yorucu bir dalış için durdu.
Daldırma farları, krep yakıt ile beş dalgıçtan oluşan bir ekiple dolaştı ve aniden aradığını aydınlattı: sivilceli, zayıflamış, zayıflamış buzağı. Buzağının gözleri zaten unsurlara yenik düşmüştü; Bir keder ifadesine dahil görünüyordu.
Jacobs, “Kuyruğun tek başına vücudu kadar büyük olduğu bir balina düşüşü dalmak mütevazi.” Dedi.
Bay Jacobs, hayvanı izlemek için ek dalışlar planladı. Bir hafta sonra ikinci ziyaretinde, hayvan kuyruğunun bir kısmı eksikti, muhtemelen yedi Gill veya Mako gibi Schnitzel köpekbalıklarının çalışması.
Bahar fırtınalarında bir artıştan sonra, Bay Jacob Şubat ayı sonunda üçüncü kez buzlu karanlığa tırmandı. Kamera ekipmanını o kadar sıkı yakaladı ki ayak bilekleri beyaz oldu ve harap hayvanın ortaya çıkmasını bekledi.
Bulduğu şey sadece çorak zemindi.
Buzağı gitmişti.
Yetişkinlikte yaklaşık 45 feet'e kadar büyüyebilen gri balinalar, en uzun memelilerden biri olan bir göçe sahiptir. Hafif denizlerde Baja California tarafından başlar ve Kuzey Kutbu Okyanuslarının yüksek genişliklerinde beslenme alanlarına kadar uzanır. Buzağı ve kayıp annesi, ayrılmadan önce büyük olasılıkla kuzeye doğru sürüldü. Yolculuğun bu aşamasında en savunmasız olanlar olurdu ve anne altı ay boyunca yememişlerdi.
Gri balina popülasyonları, sayıların düştüğü ve daha sonra iyileştiği ve bazen birkaç yıl içinde nüfusun dörtte birine kadar kaybettiği bir patlama ve bust döngüsünü takip eder.
Bununla birlikte, yaklaşık altı yıl boyunca nüfus daha önce ölmekte olduğu gibi iyileşmemiştir. Bilim adamları bu düşüşü, Kuzey Kutbu'nun ısınmasını hızlandıran ve gri balinanın avını rahatsız eden iklim değişikliğine bağlarlar. Balıkçılık hatlarındaki gemi saldırıları ve dolaşıklıkları açlığa karşı kayıpları ağırlaştırıyor.
Oregon Eyalet Üniversitesi Deniz Konfederasyonu Yardımcı Doçent Joshua Stewart, “Yakında 25.000 gri balinayı destekleyebilecek bir dünyaya dönebilmemiz pek olası değil.” Dedi. Dr. Stewart, diğer birçok balinanın batı kıyısında ölmesini bekliyor.
Bununla birlikte, olayların normal seyrinde, bir balinanın ölümü her zaman bir son anlamına gelmez. Bunun yerine, yeni başlangıçları katalize eder.
Bir yaşam kargaşası, yuvarlanan bir bedenden, hatta bir dana eti çiçek açar. Et AA yiyicileri besler, kemikler mikroplar ve solucanlar tarafından doldurulur ve kavisli omurlar hızla gelişen bir resif için yeni otoyollar oluşturur.
Hawaii Üniversitesi Emeritus Oşinografi Profesörü Craig Smith, “Bir balina durağı gerçek bir bonanza ve genellikle 200 yıl içinde altında tortu kadar yiyecek sunabilir.” Dedi. “İronik olarak, derin denizdeki balina toplulukları hakkında düz sudan daha fazla şey biliyoruz.”
Bir balina ekolojik olarak farklı üç aşamada parçalanır. İlk önce yumuşak dokuya yırtılan Aasfresser – köpekbalıkları, yengeçler, hagfish -. Sonra solucanlar karkasın etrafına “organik olarak zengin sızıntısında büyük, dolambaçlı kitlelerde” geliyor, dedi Dr. Smith. Bu, bilim adamlarının zenginleştirme-optimist aşamayı tanımladığı yedi yıl sürebilir.
Son olarak, bakteriler kemiklerin derinliklerinde hidrojen sülfür üretir ve kemiklerin yüzeyinde kemosentez bakterilerini ve hayvan konakçılarında simbiyotik olarak yaşayanları yakıt ikmali üretir. Bu seviye onlarca yıl sürebilir, 200'den fazla deniz türü tek bir balina kazasında gelişir.
Ama bu çocuk balina ve karkası gitmişti. Bir şey ya da biri kapalı ve hayatı sürdüren balinanın sürmesini engelledi mi?
Scripps Oşinografi Enstitüsü'nde deniz biyolojisi profesörü Gregory Rouse, açıklamanın daha az gizemli olduğuna inanıyor. Balina vakası sırasında, vücut boşluğundaki ayrışmanın gaza neden olduğunu, bu da başlangıçta tırmandıktan ve nihayet yere yerleştikten sonra kadavranın yükselmesine yol açabileceğini söyledi.
Güçlü rüzgarlar ve titreşimli akımlar, vücudu muhtemelen 1.600 feet'e kadar düşen kanyonun derinliklerine süpürdü.
Jacobs, “Bu hayvan bir titanyuma dönüşecekti, ancak hayatı bebeklik döneminde silindi.” Dedi.
Ama karanlıkta sessiz olduğu yer, yeni hayat çoğalabilir ve gelişebilir.