Titanosaurus ve Giganotosaurus gibi isimlerle, dinozorların şimdiye kadar yaşamış en büyük hayvanlar olduğunu düşünürsünüz. Ancak devasa yaratıklar arıyorsanız, bir tekne kiralamak bir zaman makinesi yapmaktan daha iyidir – şimdiye kadar var olmuş en büyük hayvanlar balinalardır ve taçlarını gerçekten devasa mavi balinalar almıştır. Maksimum uzunluğu yaklaşık 100 fit ve 190 ton olan mavi balina, rekabeti gölgede bırakıyor.
Muazzam boyutlarıyla bilinmesine rağmen, deniz memelilerindeki büyük bedenler nispeten yakın zamanda moda oldu – yalnızca beş ila on milyon yıl önce, jeolojik zamanda neredeyse dün. İlk balinalar, bugün denizlerde yüzen denizaltı büyüklüğündeki devlerden çok uzak olan kurt ve deniz aslanı büyüklüğündeydi. Deniz besinlerinde tarih öncesi bir patlama ve suyun sağladığı ağırlıksızlık, balinaların bu kadar büyük olmalarında rol oynadı, ancak şişkinliklerinin altında yatan gerçek genetik değişiklikler bir sır olarak kaldı.
Brezilya’daki Campinas Eyalet Üniversitesi’nden biyolog Mariana Nery ve meslektaşları, zaman içinde balina DNA’sındaki değişikliklerin devasa boyutlara nasıl yol açmış olabileceğini incelemek için hedefe yönelik bir yaklaşım kullandı. Scientific Reports dergisinde Perşembe günü yayınlanan bulgular, büyüme hormonu ve insülin yollarında işlev gören genlerin balinaların devasa boyutlarına neden olduğunu ima ediyor.
doktor Nery ve ekibi, insanların balinaların atlar, koyunlar ve inekler gibi bazı en yakın akrabalarının vücut büyüklüğünü etkileyen genleri uzun süredir araştırdığı gerçeğinden yararlandı. Araştırmacılar, farklı boyutlardaki 19 balina türünde bu vücut boyutuyla ilgili genlerin dokuzunu karşılaştırarak, dört gende pozitif doğal seçilim olduğuna dair kanıt buldular – yani DNA’da daha büyük bir vücutla ilişkili değişiklikler vardı.
Smithsonian’ın Washington’daki Ulusal Doğa Tarihi Müzesi’nden biyolog Michael McGowen, pozitif seçilim çalışmasının sonucunun “kesin cevap olmadığını”, ancak bu genlerin balinaların devasa boyutlarının nedeni olup olmadığını söylemede ilk adım olduğunu söylüyor. , DC, çalışmaya dahil olmayan.
doktor Nery kabul etti: “Bu, büyük yapbozun küçük bir parçası” dedi. Gelecekteki çalışmaların, bu genleri kontrol eden DNA’nın düzenleyici bölgelerine bir bakışın yanı sıra balina genomundaki diğer potansiyel suçluların kapsamlı bir şekilde araştırılmasını içereceğini söyledi.
Ekibin beklemediği bir sonuç, EGF veya epidermal büyüme faktörü adı verilen bir genden geldi; daha doğrusu, yokluğundan. En büyük balinaların, filtre yiyen balenli balinaların EGF geni, evrim sürecinde işlevsiz hale geldi ve bilim adamlarının sözde gen dediği şeye dönüştü.
“Bence bu en ilginç sonuçlardan biri” dedi Dr. McGowen.
Boyuta ek olarak, EGF, balenli balinaların sahip olmadığı dişlerin gelişimi için de önemlidir. EGF’nin balenli balinaların atalarında ne zaman sözde gen haline geldiği belli değil, dedi Dr. Nery, ancak balenli balinaların büyük plankton lokmaları yemesi gibi “akciğerle beslenmenin gelişiyle ilgili olduğu sonucuna varabiliriz”.
Bir balina kadar büyük olmanın yırtıcıları caydırmak gibi bariz faydaları vardır, ancak kanser riskinin artması gibi olumsuz tarafları da olmalıdır. Bir vücutta daha fazla hücre, daha fazla hücre bölünmesi anlamına gelir, bu da kanserin gelişme şansı anlamına gelir. Ancak balinalar bir şekilde bu beklentiye meydan okuyor ve ipuçları, onları en başta riske atmış gibi görünen aynı genlerde saklanıyor olabilir. Pozitif seçilim altında bulunan dört genin sadece vücut büyüklüğünde bir rol oynamadığını söyleyen Dr. Nery, aynı zamanda kanseri baskılamak da dahil olmak üzere daha büyük boyutun etkilerini hafifletmede.
Ancak balinaların nasıl bu kadar büyüdüğünü incelemek, insanlardaki kanserle savaşmamıza yardımcı olabilir mi? doktor McGowen, balinaların devasa genlerini ele almanın, insanların “kanserin ilerlemesini yavaşlatmakla bağlantılı belirli genleri bulmasına” veya benzer bir şeye yardımcı olabileceğini söyledi.
Bir balinanın genetiğini incelemek, hastalıklarla savaşmaya yardımcı olacak mı, devasa boyutlarının gizemi kesinlikle kamu yararına olan bir konudur. doktor Nery, çalışmasının “bu harika hayvanlara ve onların şaşırtıcı ve ikna edici evrimsel tarihine dikkat çekmesini” umduğunu söyledi. Balinalar, evrim anlayışımız için kritik öneme sahip, dedi.
Muazzam boyutlarıyla bilinmesine rağmen, deniz memelilerindeki büyük bedenler nispeten yakın zamanda moda oldu – yalnızca beş ila on milyon yıl önce, jeolojik zamanda neredeyse dün. İlk balinalar, bugün denizlerde yüzen denizaltı büyüklüğündeki devlerden çok uzak olan kurt ve deniz aslanı büyüklüğündeydi. Deniz besinlerinde tarih öncesi bir patlama ve suyun sağladığı ağırlıksızlık, balinaların bu kadar büyük olmalarında rol oynadı, ancak şişkinliklerinin altında yatan gerçek genetik değişiklikler bir sır olarak kaldı.
Brezilya’daki Campinas Eyalet Üniversitesi’nden biyolog Mariana Nery ve meslektaşları, zaman içinde balina DNA’sındaki değişikliklerin devasa boyutlara nasıl yol açmış olabileceğini incelemek için hedefe yönelik bir yaklaşım kullandı. Scientific Reports dergisinde Perşembe günü yayınlanan bulgular, büyüme hormonu ve insülin yollarında işlev gören genlerin balinaların devasa boyutlarına neden olduğunu ima ediyor.
doktor Nery ve ekibi, insanların balinaların atlar, koyunlar ve inekler gibi bazı en yakın akrabalarının vücut büyüklüğünü etkileyen genleri uzun süredir araştırdığı gerçeğinden yararlandı. Araştırmacılar, farklı boyutlardaki 19 balina türünde bu vücut boyutuyla ilgili genlerin dokuzunu karşılaştırarak, dört gende pozitif doğal seçilim olduğuna dair kanıt buldular – yani DNA’da daha büyük bir vücutla ilişkili değişiklikler vardı.
Smithsonian’ın Washington’daki Ulusal Doğa Tarihi Müzesi’nden biyolog Michael McGowen, pozitif seçilim çalışmasının sonucunun “kesin cevap olmadığını”, ancak bu genlerin balinaların devasa boyutlarının nedeni olup olmadığını söylemede ilk adım olduğunu söylüyor. , DC, çalışmaya dahil olmayan.
doktor Nery kabul etti: “Bu, büyük yapbozun küçük bir parçası” dedi. Gelecekteki çalışmaların, bu genleri kontrol eden DNA’nın düzenleyici bölgelerine bir bakışın yanı sıra balina genomundaki diğer potansiyel suçluların kapsamlı bir şekilde araştırılmasını içereceğini söyledi.
Ekibin beklemediği bir sonuç, EGF veya epidermal büyüme faktörü adı verilen bir genden geldi; daha doğrusu, yokluğundan. En büyük balinaların, filtre yiyen balenli balinaların EGF geni, evrim sürecinde işlevsiz hale geldi ve bilim adamlarının sözde gen dediği şeye dönüştü.
“Bence bu en ilginç sonuçlardan biri” dedi Dr. McGowen.
Boyuta ek olarak, EGF, balenli balinaların sahip olmadığı dişlerin gelişimi için de önemlidir. EGF’nin balenli balinaların atalarında ne zaman sözde gen haline geldiği belli değil, dedi Dr. Nery, ancak balenli balinaların büyük plankton lokmaları yemesi gibi “akciğerle beslenmenin gelişiyle ilgili olduğu sonucuna varabiliriz”.
Bir balina kadar büyük olmanın yırtıcıları caydırmak gibi bariz faydaları vardır, ancak kanser riskinin artması gibi olumsuz tarafları da olmalıdır. Bir vücutta daha fazla hücre, daha fazla hücre bölünmesi anlamına gelir, bu da kanserin gelişme şansı anlamına gelir. Ancak balinalar bir şekilde bu beklentiye meydan okuyor ve ipuçları, onları en başta riske atmış gibi görünen aynı genlerde saklanıyor olabilir. Pozitif seçilim altında bulunan dört genin sadece vücut büyüklüğünde bir rol oynamadığını söyleyen Dr. Nery, aynı zamanda kanseri baskılamak da dahil olmak üzere daha büyük boyutun etkilerini hafifletmede.
Ancak balinaların nasıl bu kadar büyüdüğünü incelemek, insanlardaki kanserle savaşmamıza yardımcı olabilir mi? doktor McGowen, balinaların devasa genlerini ele almanın, insanların “kanserin ilerlemesini yavaşlatmakla bağlantılı belirli genleri bulmasına” veya benzer bir şeye yardımcı olabileceğini söyledi.
Bir balinanın genetiğini incelemek, hastalıklarla savaşmaya yardımcı olacak mı, devasa boyutlarının gizemi kesinlikle kamu yararına olan bir konudur. doktor Nery, çalışmasının “bu harika hayvanlara ve onların şaşırtıcı ve ikna edici evrimsel tarihine dikkat çekmesini” umduğunu söyledi. Balinalar, evrim anlayışımız için kritik öneme sahip, dedi.