ItalBasket için 10 bin kilometrenin üzerinde yol kat edildi. Matteo, Francesco ve Theodor, Filipinler’in Manila kentinde düzenlenen Dünya Kupası’nda teknik direktör Pozzecco’nun milli takımını takip ederek mavi takım oluşturdukları oyuncuların ailelerinin yanı sıra az sayıda İtalyan taraftar arasında yer alıyor. “Birisi bizi oyuncu sanmış, bizden fotoğraf ve video istedi” diye güldü, orada gece yarısıyken, İtalya’da öğleden sonraydı. Salı günü, Filipinler ile turun geçişi için yapılan belirleyici maçta, iç sahadaki seyircilerle dolu arenanın kargaşasında yalnızdılar. “Ancak kimse bize hakaret etmedi veya kötü davranmadı, burada herkes çok arkadaş canlısı”.
Milli takım mağlup olduğunda ve Pozzecco ihraç edildiğinde Dominik Cumhuriyeti karşısında da kenardaydılar. “Teknik fauller de oyunun bir parçası ama Matteo şöyle açıklıyor: Pozzecco hakkında söyleyebileceğim şey, onu oyunculuğundan beri takip ediyorum. 2004’te ben de Atina’daydım. Ekibiyle maçı yönetme konusunda kendine özgü bir yöntemi var, sık sık oturarak oynuyor. İşbirlikçileriyle sıkı bir ilişkisi olduğu görülüyor. Vardiya alındıktan sonra başkan Petrucci ile kucaklaşmayı canlı olarak gördük, tartışmayı kesin olarak sona erdirmek için iyi bir an oldu. Mavi ortam çok sağlıklı” dedi.
Üç Romalı, basketbolun Manila’da ne kadar önemli olduğunu görünce şaşkına döndü. Bir nevi pagan dini. “Her 100 metrede bir saha var, etkileyici. Bologna’yı hatırlıyor musun? Burada büyüklüğüne göre 50 ile çarpın. Basketbol yaşıyor ve yiyorlar, basketbolu konuşuyor ve takip ediyorlar. Zaman zaman plajda voleybol veya plaj voleybolu oynayan, bunun dışında sadece potanın altında oynayan insanlar gördüm. Çıplak ayakla ya da ayakkabıyla değişmez”. Onlar için parke üzerinde büyümüş olmak en iyisi. “Çok güzel. 20 yıldır oynuyoruz ve aynı zamanda Roma’da Basket Roma Nord 2011 adında bir gençlik kulübü kurduk. Yolculuğumuzun temelinde elbette Dünya Kupası’nı takip etme arzusu ama aynı zamanda bu ülkeyi keşfetme isteği var”. Fontecchio, bölgedeki en tanınmış Azzurri’lerden biridir. Nedeni? “Çünkü Utah Jazz’de Jordan Clarkson’la oynuyor, buradaki mutlak idol: Amerika’da doğdu, NBA’de oynuyor ama Filipin kökenli ve bu milli takımda oynamayı seçmiş. Onun tüm maçlarını görebiliyorsunuz ve Matteo şu sonuca varıyor; dolayısıyla Fontecchio’yu destekliyorlar”.
Artık dünya şampiyonasının ikinci aşaması başlıyor: “Her şeyi takip edeceğiz ve sonra evimize döneceğiz. Bizce bu, çift turlu cezalandırıcı bir formüldür. Sırbistan ve Porto Riko ile geçmek kolay olmayacak ama kendimize güveniyoruz. Ekip, geçmişten gelen bazı önemli isimler olmasa da birlik içinde ve güçlü. Kalabalık bir heyete sahip olan Sırbistan’a karşı biz de kendimizi organize ederek bize tezahürat yapıyoruz” dedi. Ancak sonraki maçlar için çok önceden ayrılmanız gerekiyor: “Manila’nın bir başka yönü de trafik. Karşılaştırıldığında Roma hiçbir şey değildir. Pozzecco da öyle söyledi. Filipinler maçı öncesinde taksiye bindik ama 3 kilometreyi kat etmek 2 saatimizi aldı. İndik ve trene bindik. Zamana karşı daha dikkatli olacağız” dedi.
Milli takım mağlup olduğunda ve Pozzecco ihraç edildiğinde Dominik Cumhuriyeti karşısında da kenardaydılar. “Teknik fauller de oyunun bir parçası ama Matteo şöyle açıklıyor: Pozzecco hakkında söyleyebileceğim şey, onu oyunculuğundan beri takip ediyorum. 2004’te ben de Atina’daydım. Ekibiyle maçı yönetme konusunda kendine özgü bir yöntemi var, sık sık oturarak oynuyor. İşbirlikçileriyle sıkı bir ilişkisi olduğu görülüyor. Vardiya alındıktan sonra başkan Petrucci ile kucaklaşmayı canlı olarak gördük, tartışmayı kesin olarak sona erdirmek için iyi bir an oldu. Mavi ortam çok sağlıklı” dedi.
Üç Romalı, basketbolun Manila’da ne kadar önemli olduğunu görünce şaşkına döndü. Bir nevi pagan dini. “Her 100 metrede bir saha var, etkileyici. Bologna’yı hatırlıyor musun? Burada büyüklüğüne göre 50 ile çarpın. Basketbol yaşıyor ve yiyorlar, basketbolu konuşuyor ve takip ediyorlar. Zaman zaman plajda voleybol veya plaj voleybolu oynayan, bunun dışında sadece potanın altında oynayan insanlar gördüm. Çıplak ayakla ya da ayakkabıyla değişmez”. Onlar için parke üzerinde büyümüş olmak en iyisi. “Çok güzel. 20 yıldır oynuyoruz ve aynı zamanda Roma’da Basket Roma Nord 2011 adında bir gençlik kulübü kurduk. Yolculuğumuzun temelinde elbette Dünya Kupası’nı takip etme arzusu ama aynı zamanda bu ülkeyi keşfetme isteği var”. Fontecchio, bölgedeki en tanınmış Azzurri’lerden biridir. Nedeni? “Çünkü Utah Jazz’de Jordan Clarkson’la oynuyor, buradaki mutlak idol: Amerika’da doğdu, NBA’de oynuyor ama Filipin kökenli ve bu milli takımda oynamayı seçmiş. Onun tüm maçlarını görebiliyorsunuz ve Matteo şu sonuca varıyor; dolayısıyla Fontecchio’yu destekliyorlar”.
Artık dünya şampiyonasının ikinci aşaması başlıyor: “Her şeyi takip edeceğiz ve sonra evimize döneceğiz. Bizce bu, çift turlu cezalandırıcı bir formüldür. Sırbistan ve Porto Riko ile geçmek kolay olmayacak ama kendimize güveniyoruz. Ekip, geçmişten gelen bazı önemli isimler olmasa da birlik içinde ve güçlü. Kalabalık bir heyete sahip olan Sırbistan’a karşı biz de kendimizi organize ederek bize tezahürat yapıyoruz” dedi. Ancak sonraki maçlar için çok önceden ayrılmanız gerekiyor: “Manila’nın bir başka yönü de trafik. Karşılaştırıldığında Roma hiçbir şey değildir. Pozzecco da öyle söyledi. Filipinler maçı öncesinde taksiye bindik ama 3 kilometreyi kat etmek 2 saatimizi aldı. İndik ve trene bindik. Zamana karşı daha dikkatli olacağız” dedi.