Yaklaşık 252 milyon yıl önce, yaşam için felaketli bir dönemdi. Patlayan süper volkanlar ekosistemleri istikrarsızlaştırdı, gezegendeki canlıları bir milyon yıl boyunca bir dizi yok oluşa sürükledi ve Dünya’daki yaşamı kalıcı olarak değiştirdi.
Ancak şu anda Güney Afrika olan bölgede, birkaç büyük avcı bir süreliğine tüm zorluklara meydan okumayı başardı. Current Biology dergisinde Pazartesi günü yayınlanan bir makalede araştırmacılar, beklenmedik bir şekilde ortaya çıkan ve yok olma olayının sonunda ortadan kaybolan yeni bir kılıç dişli hayvanı tanımlıyorlar. Böyle yaparak, büyük etoburların yok olma baskısına ilk düşenlerin olduğunu savunan ekolojik teoriye meydan okuyor. Keşifler, bugün gezegenimizdeki yaşamın karşı karşıya olduğu ekolojik krizlerden neyin kaynaklanabileceğini daha iyi anlamamıza yardımcı olabilecek bazı Permiyen-Triyas yok oluş dinamiklerini ortaya çıkarmaya yardımcı oluyor.
Yaklaşık 298 ila 252 milyon yıl önce süren Permiyen dönemi boyunca karadaki yaşam, memelilerin evrimsel ataları veya proto-memeliler olan sinapsitler tarafından yönetildi. Dinozorların evrimleşmesi yüz milyon yıldan fazla sürdü.
Kuzey Karolina Doğa Bilimleri Müzesi’nde araştırma küratörü ve paleontolog ve makalenin yazarı olan Christian Kammerer, “Permiyen sinapsitler kendi atalarımızı da içeriyordu ve neredeyse yeterince insan onlar hakkında bilgi sahibi değil” dedi. Bu sinapsitler, “bizimle herhangi bir dinozor veya diğer sürüngenlerden daha yakından ilişkilidir” diye ekledi.
Gorgonopses, sinapsitler içinde bir gruptu. Bu dört ayaklı etoburlar, köşeli, dikdörtgen bir burundan çıkan kılıç dişli dişlerle avlanırdı. Field Museum of Natural History’de araştırmacı ve makalenin yazarlarından biri olan Pia Viglietti, “Onlar zamanlarının bir nevi T.rex’iydi” dedi.
O zamanlar Dünya’nın kara kütlesinin çoğu, tek bir Pangea süper kıtasından oluşuyordu. Ekip, yaklaşık olarak milyonlarca yıllık Permiyen neslinin tükenmesi sırasında, farklı gorgonopse türlerinin, şu anda Güney Afrika’daki Karoo Havzası’nda ana yırtıcı nişi işgal ettiğini keşfetti. Neredeyse fabrika benzeri bir sırayla, bir gorgonopsia dizisi gelişti, o nişi doldurdu, öldü ve sonra yerini bir başkası aldı.
Ancak onları şaşırtan şey, bir gorgonopsia türünün evrim geçirdiğini ve Permiyen yok oluş döneminin sonlarına doğru hızla baskın hale geldiğini keşfetmeleriydi. Bir Sibirya kaplanı olan Inostrancevia alexandri’ye çok benziyordu., şimdiye kadar sadece Rusya’da bulundu.
İki yeni örnek, 2010 ve 2011’de Nthaopa Ntheri ve John Nyaphuli tarafından Witwatersrand Üniversitesi’nden ortak yazar Jennifer Botha liderliğindeki saha çalışması sırasında keşfedildi. Ancak mevcut ekip, Karoo’daki 77 Gorgonopsian fosilini yeniden inceleyene kadar bunun yeni bir tür olduğunu anlamadı. (Dr. Viglietti, Bay Nyaphuli’nin çok sayıda önemli fosil keşfinden sorumlu olduğunu ve 2020’de öldüğünü belirtti.)
Hayvana Inostrancevia africana adını verdiler ve atalarının uzak kuzeyden tehlikeli Pangean kara kütlelerini geçerek güneye göç ettiklerini öne sürdüler. Torunları şu anda Güney Afrika’yı yönetirken, otçul Lystrosaurus sürüleriyle beslendikleri için gerçek bir rekabetleri yoktu.
Araştırmaya dahil olmayan Brezilya’daki Piauí Federal Üniversitesi’nden Permiyen paleontolog Juan Carlos Cisneros, hem Rusya’da hem de Güney Afrika’da benzer gorgonopsilerin keşfinin “beklenmedik ve heyecan verici” olduğunu söyledi.
Inostrancevia africana’dan hemen önce gorgonopsia türlerinin neslinin tükenmesine atıfta bulunarak, “Bu, güneydeki avcılar için açıkça kötü bir şanstı” dedi. ulaşmış, “ Kuzeyden gelenler için bir fırsattı.”
Inostrancevia africana’nın yok olma tehlikesiyle karşı karşıya kalması çok uzun sürmedi. Ekip, bu keşfin dikkate almamız gereken dersler verdiğini vurguluyor.
“Gorgonopsianları ve tüm ekosistemlerini öldüren şey,” dedi Dr. Viglietti, “yüzbinlerce yılda meydana gelen bir küresel ısınma kriziydi.” Günümüz dünyasında, “aynı değişiklikleri tek bir insan ömrü boyunca deneyimlediğimiz” kaydetti.
doktor Kammerer ayrıca keşfi, takip eden dinozor dönemi lehine genellikle göz ardı edilen Permiyen-Triyas yok oluşlarına yeni bir bakış açısı getirmek için bir fırsat olarak görüyor.
“Bu yok oluş olmasaydı, her şey proto-memelilerin Dünya’ya hakim olmaya devam edeceğini ve dinozor atalarının asla bir şansı olmayabileceğini gösteriyor” dedi.
Ancak şu anda Güney Afrika olan bölgede, birkaç büyük avcı bir süreliğine tüm zorluklara meydan okumayı başardı. Current Biology dergisinde Pazartesi günü yayınlanan bir makalede araştırmacılar, beklenmedik bir şekilde ortaya çıkan ve yok olma olayının sonunda ortadan kaybolan yeni bir kılıç dişli hayvanı tanımlıyorlar. Böyle yaparak, büyük etoburların yok olma baskısına ilk düşenlerin olduğunu savunan ekolojik teoriye meydan okuyor. Keşifler, bugün gezegenimizdeki yaşamın karşı karşıya olduğu ekolojik krizlerden neyin kaynaklanabileceğini daha iyi anlamamıza yardımcı olabilecek bazı Permiyen-Triyas yok oluş dinamiklerini ortaya çıkarmaya yardımcı oluyor.
Yaklaşık 298 ila 252 milyon yıl önce süren Permiyen dönemi boyunca karadaki yaşam, memelilerin evrimsel ataları veya proto-memeliler olan sinapsitler tarafından yönetildi. Dinozorların evrimleşmesi yüz milyon yıldan fazla sürdü.
Kuzey Karolina Doğa Bilimleri Müzesi’nde araştırma küratörü ve paleontolog ve makalenin yazarı olan Christian Kammerer, “Permiyen sinapsitler kendi atalarımızı da içeriyordu ve neredeyse yeterince insan onlar hakkında bilgi sahibi değil” dedi. Bu sinapsitler, “bizimle herhangi bir dinozor veya diğer sürüngenlerden daha yakından ilişkilidir” diye ekledi.
Gorgonopses, sinapsitler içinde bir gruptu. Bu dört ayaklı etoburlar, köşeli, dikdörtgen bir burundan çıkan kılıç dişli dişlerle avlanırdı. Field Museum of Natural History’de araştırmacı ve makalenin yazarlarından biri olan Pia Viglietti, “Onlar zamanlarının bir nevi T.rex’iydi” dedi.
O zamanlar Dünya’nın kara kütlesinin çoğu, tek bir Pangea süper kıtasından oluşuyordu. Ekip, yaklaşık olarak milyonlarca yıllık Permiyen neslinin tükenmesi sırasında, farklı gorgonopse türlerinin, şu anda Güney Afrika’daki Karoo Havzası’nda ana yırtıcı nişi işgal ettiğini keşfetti. Neredeyse fabrika benzeri bir sırayla, bir gorgonopsia dizisi gelişti, o nişi doldurdu, öldü ve sonra yerini bir başkası aldı.
Ancak onları şaşırtan şey, bir gorgonopsia türünün evrim geçirdiğini ve Permiyen yok oluş döneminin sonlarına doğru hızla baskın hale geldiğini keşfetmeleriydi. Bir Sibirya kaplanı olan Inostrancevia alexandri’ye çok benziyordu., şimdiye kadar sadece Rusya’da bulundu.
İki yeni örnek, 2010 ve 2011’de Nthaopa Ntheri ve John Nyaphuli tarafından Witwatersrand Üniversitesi’nden ortak yazar Jennifer Botha liderliğindeki saha çalışması sırasında keşfedildi. Ancak mevcut ekip, Karoo’daki 77 Gorgonopsian fosilini yeniden inceleyene kadar bunun yeni bir tür olduğunu anlamadı. (Dr. Viglietti, Bay Nyaphuli’nin çok sayıda önemli fosil keşfinden sorumlu olduğunu ve 2020’de öldüğünü belirtti.)
Hayvana Inostrancevia africana adını verdiler ve atalarının uzak kuzeyden tehlikeli Pangean kara kütlelerini geçerek güneye göç ettiklerini öne sürdüler. Torunları şu anda Güney Afrika’yı yönetirken, otçul Lystrosaurus sürüleriyle beslendikleri için gerçek bir rekabetleri yoktu.
Araştırmaya dahil olmayan Brezilya’daki Piauí Federal Üniversitesi’nden Permiyen paleontolog Juan Carlos Cisneros, hem Rusya’da hem de Güney Afrika’da benzer gorgonopsilerin keşfinin “beklenmedik ve heyecan verici” olduğunu söyledi.
Inostrancevia africana’dan hemen önce gorgonopsia türlerinin neslinin tükenmesine atıfta bulunarak, “Bu, güneydeki avcılar için açıkça kötü bir şanstı” dedi. ulaşmış, “ Kuzeyden gelenler için bir fırsattı.”
Inostrancevia africana’nın yok olma tehlikesiyle karşı karşıya kalması çok uzun sürmedi. Ekip, bu keşfin dikkate almamız gereken dersler verdiğini vurguluyor.
“Gorgonopsianları ve tüm ekosistemlerini öldüren şey,” dedi Dr. Viglietti, “yüzbinlerce yılda meydana gelen bir küresel ısınma kriziydi.” Günümüz dünyasında, “aynı değişiklikleri tek bir insan ömrü boyunca deneyimlediğimiz” kaydetti.
doktor Kammerer ayrıca keşfi, takip eden dinozor dönemi lehine genellikle göz ardı edilen Permiyen-Triyas yok oluşlarına yeni bir bakış açısı getirmek için bir fırsat olarak görüyor.
“Bu yok oluş olmasaydı, her şey proto-memelilerin Dünya’ya hakim olmaya devam edeceğini ve dinozor atalarının asla bir şansı olmayabileceğini gösteriyor” dedi.