STOCKENBOI, Avusturya — Sandro Huter, ölüm cezasıyla karşı karşıya olan arılarını savunmaya kararlıydı.
Avusturya’nın yoğun ormanlık eyaleti Karintiya’da bir arıcı olarak Bay Huter kolonileriyle gurur duyuyordu. Böcekleri çalışkan, sağlıklı ve o kadar uysaldı ki, ziyaret eden eyalet arı müfettişine arı kıyafeti veya şapka ve peçe giymeye gerek olmadığını söyledi.
Ancak 2018’in o sonbahar gününde devlet müfettişini arıların davranışları ilgilendirmedi. Bunun yerine memurun dikkati tamamen farklı bir özelliğe çekildi: arıların rengi.
Bay Huter, “Arılarım çok karanlıktı” diye hatırlıyor. Müfettiş eyalet raporuna “Deri kahverengi-turuncu” diye yazdı.
Yasaya uymak için Herr Huter, esmer leydilerini açık gri olanlarla değiştirmek zorunda kalacaktı.
Bay Huter reddetti. “Bu ırkçılık” dedi.
Dünyanın her yerinde, pestisitler, yeni ortaya çıkan hastalıklar, iklim değişikliği ve habitat kaybı, tarımda önemli rol oynayan arıları ve diğer tozlayıcıları uğursuz bir oranda öldürüyor ve birçok meyve ve ürünü tehdit eden toplu ölümler var.
Ancak Slovenya ve İtalya sınırındaki kırsal Karintiya eyaleti, sadece elma bahçelerini ve kestane ağaçlarını tozlaştıran arıların sağlığını umursamıyor. Ayrıca, 2007’den beri burada eyalet yasalarının izin verdiği tek alt tür olan, ayırt edici açık gri göbek halkalarıyla hepsinin Karniyol bal arıları olduğu konusunda ısrar ediyor.
Tüm evcil ve yarı evcil hayvanlar gibi, arılar da uzun süredir bakıcıları tarafından belirli özellikler için yetiştirilmektedir ve Karniyollar, karlı kışlarda ve genellikle kaprisli havalarda hayatta kalma konusunda diğer bal arılarından daha iyi olarak, dağ anavatanlarına iyi uyum sağlamış kabul edilirler. Ve Krainer, kovanlarını parazitlere ve bal hırsızlarına karşı agresif bir şekilde savunurken, insan bakıcılarına karşı oldukça uysal oldukları biliniyor.
Bu nedenle Karintiya yasasının, istenmeyen özellikleri yerli arıların gen havuzundan uzak tutmaya özen gösteren ülkenin arıcıları arasında pek çok destekçisi var. Komşu Steiermark’ta da Slovenya’da olduğu gibi benzer bir yasa var.
Ancak yasaya karşı çıkanlar bunu en azından bölgenin Nazi geçmişinin bir yankısı olarak görüyor ve görüşlerini desteklemek için Nazi tarihinden alıntı yapıyor.
Lavanttal’daki bir arıcı derneğinin başkanı Gerhard Klinger, “Bu, Naziler dönemindeki gibi ırkçı bir diktatörlük,” diyor.
Üçüncü Reich’in baş arıcısı Gottfried Götze, Karniyol bal arılarının savunucusuydu ve yerel arıların, Wehrmacht’a bal ve bombalarda kullanılan balmumu tedarik etmek için tek tercih olması gerektiğine inanıyordu.
Götze, 1938’de bir arıcılık günlüğünde, “Yerli Alman arılarımız kaybolursa, yabancı ırkları ithal etmenin ne anlamı var?”
Götze, Karniyol bal arılarını genetik olarak farklı tutmaya takıntılıyken, arıların kendileri çiftleşen partnerlerinin rengine kayıtsızdı. Arı üremesini kontrol etmek için, Naziler arıcılara kraliçelerini safkan Krainer erkek arıların onları beklediği çiftleşme istasyonlarına götürmeleri talimatını verdi.
Ancak ineklerin veya domuzların çiftleşmesini kontrol eden çitler arılar için kurulamaz ve araştırmalar, yaklaşık yarım milyar Karintiya arısının – veya tahminen 45.000 arı kolonisindeki toplam nüfusun dörtte birinden fazlasının – artık karanlıkta kapatıldığını gösteriyor. Krain olarak nitelendirilemeyecek kadar kahverengi, fazla turuncu veya fazla sarı.
Carinthia’yı münhasır bir Carniola bölgesi olarak terk etmeyi savunanlar, bu tür sayıları hem bir tehdit hem de yasanın daha sıkı uygulanması gerektiğine dair kanıt olarak gösteriyor.
Elma ve erik ağaçlarıyla çevrili 67 yaşındaki Kurt Strmljan, “Binlerce yıldır bu bölgeye mükemmel bir şekilde uyum sağlamış” diyor. “Burası Krainer karargahı,” diye ekledi. “Korumaya değer bir şey.”
8 yaşındayken babasının ona ilk Karniyol kolonisinin sorumluluğunu nasıl verdiğini hatırladı. O zamanlar “yabancı ırkların arıları yoktu” diye vurguluyor.
Bir emekli olarak Bay Strmljan, Karniyol arılarını 9 yaşındaki torununa devretme hayalinin tehlikede olduğunu görür.
Krainer’in genetik saflığını sulandırmanın “onları herhangi bir melez ırk gibi saldırgan yapacağından” ve torununa saldırabileceklerinden korkuyor.
Karniyol sorunu, eyaletteki arıcılar arasında tırmanan çatışmaya yol açtı, hatta bazıları yanlış renkteki suçluları kovaladı ve kovanların fotoğraflarını çekerek diğer arıcıları bilgilendirmek ve devletin soruşturma başlatmasını sağlamak için kanıt olarak kullanmak üzere geri gönderdiler. .
Her iki taraf da, söylemin o kadar zehirli olduğu ve birçoğunun arıları hakkında konuşmayı reddettiği bir korku ve sindirme atmosferini tanımlıyor. Tarımdan Sorumlu Danıştay Üyesi Martin Gruber, Mart ayında yapılacak yerel seçimlerden önce konuyla ilgili bir röportaj vermeyeceğini söyledi.
Bay Strmljan ve diğerleri, eyaletteki bazı arıcıların bal hacmini artırmak için potansiyel olarak daha verimli başka alt türleri yasadışı yollardan ithal ettiğinden şüpheleniyorlar. Bay Huter ve diğerleri, arılarının da Krainer olduğu ve bazılarının farklı renklerde olduğu konusunda ısrar ederek bu iddiayı reddediyor.
Bilim adamlarına göre, tek başına renk, bir Krainer’i tanımlamanın kusursuz bir yolu değildir.
Almanya, Stuttgart’taki Hohenheim Üniversitesi’ndeki Arı Araştırma Enstitüsü müdürü Kirsten Traynor, “Her birinin genetik arka planını incelemeden, yalnızca renge dayalı olarak tanımlamak zor” dedi. Bayan Traynor, karışık çiftleştirmenin bir kovanın sağlığını ve canlılığını da iyileştirebileceğini sözlerine ekledi. “Çalışmalar, kraliçenin çiftleşmesi için genetik olarak farklı erkek arılara sahipseniz, koloninin aslında hastalığa karşı daha dirençli olduğunu gösteriyor” dedi.
Beş yıl önce Bay Huter’ın kovanları incelendiğinden beri, devlet rengin tek başına belirleyici faktör olamayacağını kabul etti, bu nedenle şimdi bir kovan incelendiğinde daha fazla analiz için örnek arılar gönderiliyor ve burada bir uzman Arıların kanatlarını, genişliğini inceliyor. göbek halkaları ve vücut kıllarının uzunluğu.
Toplanan 50 örnekten ikiden fazlasının boyutları Karniyol özelliklerinden sapıyorsa, tüm koloni etiketlenecek ve mevcut mevzuata göre kraliçe arıların değiştirilmesi gerekecektir.
Şimdilik, Bay Huter’ın arıları tüm infazlardan kurtuldu.
Devlet tarafından karanlık kraliçelerinden kurtulma emri alındıktan sonra, Bay Huter, Viyana’daki Federal İdare Mahkemesine başvurdu ve mahkeme, kısmen o sırada yalnızca dayandığı için eyaletin eylemini “ağır şekilde yasa dışı” olarak nitelendirerek kazandı. arı renginde.
Eyaleti bir arıyı gerçek bir Karniyol yapan şeyin ne olduğu konusunda daha spesifik olmamakla suçlayan federal mahkeme kararına kısmen yanıt olarak, Carinthia eyalet yasasında alt türleri daha açık bir şekilde tanımlayacak ve her iki kirli arı için cezaları artıracak değişiklikleri düşünüyor. hem de onları yetiştiren insanlar için.
Karışık arı yetiştiricileri için azami ceza 5.000 €’dan (yaklaşık 5.440 $) 7.500 €’ya (yaklaşık 8.160 $) yükseltilecek. (Karniyol yanlısı kamptaki bazıları hapis cezaları için bastırmıştı.)
Ancak durum arılar için daha da kötü: Eyalet parlamentosunun onayını gerektiren yasa tasarısına göre, yetkililer yalnızca koloninin kraliçelerine değil, aynı zamanda karışık bir çiftleşmenin “yakın tehlikesine” – örneğin komşu kovanlarla birlikte tüm rahatsız edici kovan.
Daha katı yasayı desteklese de, 2018’de Bay Huter’ın kolonisini ziyaret eden arı müfettişi Barbara Kircher, büyük ihtimalle devlet yetkililerinin normalde 40.000 ila 80.000 arısı olan bir koloninin tamamını öldürmesinin ardından halkın tepkisinden endişe duyduğunu söyledi.
Bayan Kircher, Aralık ayında görevinden emekli olmadan hemen önce, “Toplu katiller olarak etiketlenirdik” dedi.
Arı uzmanı Bayan Traynor, hükümetin arılardaki arzu edilen özellikleri koruma dürtüsünün anlaşılır olduğunu söyledi. “Yerel üreme çok mantıklı çünkü bu arılar yerel bir bölgeye adapte edildi” dedi.
Bununla birlikte, özellikle Almanca konuşulan ülkelerde, bir alt türün ırksal saflığına yönelik ortak odak noktası yanlıştır.
“Diğer ülkelerde, ‘Bu genetiğin nereden geldiğine bakılmaksızın, bir arıda en iyi özellikleri elde etmeye çalışalım’ diyorsunuz” dedi. “İnsan popülasyonlarında ırksal saflık sorunluydu ve neden aynısını çiftlikteki bir sığır için yapmaya çalıştığımızı bilmiyorum.”
Avusturya’nın yoğun ormanlık eyaleti Karintiya’da bir arıcı olarak Bay Huter kolonileriyle gurur duyuyordu. Böcekleri çalışkan, sağlıklı ve o kadar uysaldı ki, ziyaret eden eyalet arı müfettişine arı kıyafeti veya şapka ve peçe giymeye gerek olmadığını söyledi.
Ancak 2018’in o sonbahar gününde devlet müfettişini arıların davranışları ilgilendirmedi. Bunun yerine memurun dikkati tamamen farklı bir özelliğe çekildi: arıların rengi.
Bay Huter, “Arılarım çok karanlıktı” diye hatırlıyor. Müfettiş eyalet raporuna “Deri kahverengi-turuncu” diye yazdı.
Yasaya uymak için Herr Huter, esmer leydilerini açık gri olanlarla değiştirmek zorunda kalacaktı.
Bay Huter reddetti. “Bu ırkçılık” dedi.
Dünyanın her yerinde, pestisitler, yeni ortaya çıkan hastalıklar, iklim değişikliği ve habitat kaybı, tarımda önemli rol oynayan arıları ve diğer tozlayıcıları uğursuz bir oranda öldürüyor ve birçok meyve ve ürünü tehdit eden toplu ölümler var.
Ancak Slovenya ve İtalya sınırındaki kırsal Karintiya eyaleti, sadece elma bahçelerini ve kestane ağaçlarını tozlaştıran arıların sağlığını umursamıyor. Ayrıca, 2007’den beri burada eyalet yasalarının izin verdiği tek alt tür olan, ayırt edici açık gri göbek halkalarıyla hepsinin Karniyol bal arıları olduğu konusunda ısrar ediyor.
Tüm evcil ve yarı evcil hayvanlar gibi, arılar da uzun süredir bakıcıları tarafından belirli özellikler için yetiştirilmektedir ve Karniyollar, karlı kışlarda ve genellikle kaprisli havalarda hayatta kalma konusunda diğer bal arılarından daha iyi olarak, dağ anavatanlarına iyi uyum sağlamış kabul edilirler. Ve Krainer, kovanlarını parazitlere ve bal hırsızlarına karşı agresif bir şekilde savunurken, insan bakıcılarına karşı oldukça uysal oldukları biliniyor.
Bu nedenle Karintiya yasasının, istenmeyen özellikleri yerli arıların gen havuzundan uzak tutmaya özen gösteren ülkenin arıcıları arasında pek çok destekçisi var. Komşu Steiermark’ta da Slovenya’da olduğu gibi benzer bir yasa var.
Ancak yasaya karşı çıkanlar bunu en azından bölgenin Nazi geçmişinin bir yankısı olarak görüyor ve görüşlerini desteklemek için Nazi tarihinden alıntı yapıyor.
Lavanttal’daki bir arıcı derneğinin başkanı Gerhard Klinger, “Bu, Naziler dönemindeki gibi ırkçı bir diktatörlük,” diyor.
Üçüncü Reich’in baş arıcısı Gottfried Götze, Karniyol bal arılarının savunucusuydu ve yerel arıların, Wehrmacht’a bal ve bombalarda kullanılan balmumu tedarik etmek için tek tercih olması gerektiğine inanıyordu.
Götze, 1938’de bir arıcılık günlüğünde, “Yerli Alman arılarımız kaybolursa, yabancı ırkları ithal etmenin ne anlamı var?”
Götze, Karniyol bal arılarını genetik olarak farklı tutmaya takıntılıyken, arıların kendileri çiftleşen partnerlerinin rengine kayıtsızdı. Arı üremesini kontrol etmek için, Naziler arıcılara kraliçelerini safkan Krainer erkek arıların onları beklediği çiftleşme istasyonlarına götürmeleri talimatını verdi.
Ancak ineklerin veya domuzların çiftleşmesini kontrol eden çitler arılar için kurulamaz ve araştırmalar, yaklaşık yarım milyar Karintiya arısının – veya tahminen 45.000 arı kolonisindeki toplam nüfusun dörtte birinden fazlasının – artık karanlıkta kapatıldığını gösteriyor. Krain olarak nitelendirilemeyecek kadar kahverengi, fazla turuncu veya fazla sarı.
Carinthia’yı münhasır bir Carniola bölgesi olarak terk etmeyi savunanlar, bu tür sayıları hem bir tehdit hem de yasanın daha sıkı uygulanması gerektiğine dair kanıt olarak gösteriyor.
Elma ve erik ağaçlarıyla çevrili 67 yaşındaki Kurt Strmljan, “Binlerce yıldır bu bölgeye mükemmel bir şekilde uyum sağlamış” diyor. “Burası Krainer karargahı,” diye ekledi. “Korumaya değer bir şey.”
8 yaşındayken babasının ona ilk Karniyol kolonisinin sorumluluğunu nasıl verdiğini hatırladı. O zamanlar “yabancı ırkların arıları yoktu” diye vurguluyor.
Bir emekli olarak Bay Strmljan, Karniyol arılarını 9 yaşındaki torununa devretme hayalinin tehlikede olduğunu görür.
Krainer’in genetik saflığını sulandırmanın “onları herhangi bir melez ırk gibi saldırgan yapacağından” ve torununa saldırabileceklerinden korkuyor.
Karniyol sorunu, eyaletteki arıcılar arasında tırmanan çatışmaya yol açtı, hatta bazıları yanlış renkteki suçluları kovaladı ve kovanların fotoğraflarını çekerek diğer arıcıları bilgilendirmek ve devletin soruşturma başlatmasını sağlamak için kanıt olarak kullanmak üzere geri gönderdiler. .
Her iki taraf da, söylemin o kadar zehirli olduğu ve birçoğunun arıları hakkında konuşmayı reddettiği bir korku ve sindirme atmosferini tanımlıyor. Tarımdan Sorumlu Danıştay Üyesi Martin Gruber, Mart ayında yapılacak yerel seçimlerden önce konuyla ilgili bir röportaj vermeyeceğini söyledi.
Bay Strmljan ve diğerleri, eyaletteki bazı arıcıların bal hacmini artırmak için potansiyel olarak daha verimli başka alt türleri yasadışı yollardan ithal ettiğinden şüpheleniyorlar. Bay Huter ve diğerleri, arılarının da Krainer olduğu ve bazılarının farklı renklerde olduğu konusunda ısrar ederek bu iddiayı reddediyor.
Bilim adamlarına göre, tek başına renk, bir Krainer’i tanımlamanın kusursuz bir yolu değildir.
Almanya, Stuttgart’taki Hohenheim Üniversitesi’ndeki Arı Araştırma Enstitüsü müdürü Kirsten Traynor, “Her birinin genetik arka planını incelemeden, yalnızca renge dayalı olarak tanımlamak zor” dedi. Bayan Traynor, karışık çiftleştirmenin bir kovanın sağlığını ve canlılığını da iyileştirebileceğini sözlerine ekledi. “Çalışmalar, kraliçenin çiftleşmesi için genetik olarak farklı erkek arılara sahipseniz, koloninin aslında hastalığa karşı daha dirençli olduğunu gösteriyor” dedi.
Beş yıl önce Bay Huter’ın kovanları incelendiğinden beri, devlet rengin tek başına belirleyici faktör olamayacağını kabul etti, bu nedenle şimdi bir kovan incelendiğinde daha fazla analiz için örnek arılar gönderiliyor ve burada bir uzman Arıların kanatlarını, genişliğini inceliyor. göbek halkaları ve vücut kıllarının uzunluğu.
Toplanan 50 örnekten ikiden fazlasının boyutları Karniyol özelliklerinden sapıyorsa, tüm koloni etiketlenecek ve mevcut mevzuata göre kraliçe arıların değiştirilmesi gerekecektir.
Şimdilik, Bay Huter’ın arıları tüm infazlardan kurtuldu.
Devlet tarafından karanlık kraliçelerinden kurtulma emri alındıktan sonra, Bay Huter, Viyana’daki Federal İdare Mahkemesine başvurdu ve mahkeme, kısmen o sırada yalnızca dayandığı için eyaletin eylemini “ağır şekilde yasa dışı” olarak nitelendirerek kazandı. arı renginde.
Eyaleti bir arıyı gerçek bir Karniyol yapan şeyin ne olduğu konusunda daha spesifik olmamakla suçlayan federal mahkeme kararına kısmen yanıt olarak, Carinthia eyalet yasasında alt türleri daha açık bir şekilde tanımlayacak ve her iki kirli arı için cezaları artıracak değişiklikleri düşünüyor. hem de onları yetiştiren insanlar için.
Karışık arı yetiştiricileri için azami ceza 5.000 €’dan (yaklaşık 5.440 $) 7.500 €’ya (yaklaşık 8.160 $) yükseltilecek. (Karniyol yanlısı kamptaki bazıları hapis cezaları için bastırmıştı.)
Ancak durum arılar için daha da kötü: Eyalet parlamentosunun onayını gerektiren yasa tasarısına göre, yetkililer yalnızca koloninin kraliçelerine değil, aynı zamanda karışık bir çiftleşmenin “yakın tehlikesine” – örneğin komşu kovanlarla birlikte tüm rahatsız edici kovan.
Daha katı yasayı desteklese de, 2018’de Bay Huter’ın kolonisini ziyaret eden arı müfettişi Barbara Kircher, büyük ihtimalle devlet yetkililerinin normalde 40.000 ila 80.000 arısı olan bir koloninin tamamını öldürmesinin ardından halkın tepkisinden endişe duyduğunu söyledi.
Bayan Kircher, Aralık ayında görevinden emekli olmadan hemen önce, “Toplu katiller olarak etiketlenirdik” dedi.
Arı uzmanı Bayan Traynor, hükümetin arılardaki arzu edilen özellikleri koruma dürtüsünün anlaşılır olduğunu söyledi. “Yerel üreme çok mantıklı çünkü bu arılar yerel bir bölgeye adapte edildi” dedi.
Bununla birlikte, özellikle Almanca konuşulan ülkelerde, bir alt türün ırksal saflığına yönelik ortak odak noktası yanlıştır.
“Diğer ülkelerde, ‘Bu genetiğin nereden geldiğine bakılmaksızın, bir arıda en iyi özellikleri elde etmeye çalışalım’ diyorsunuz” dedi. “İnsan popülasyonlarında ırksal saflık sorunluydu ve neden aynısını çiftlikteki bir sığır için yapmaya çalıştığımızı bilmiyorum.”