Dağ keçileri doğduktan hemen sonra en dik kaya oluşumlarında dengede durmayı öğrenen cesur dağ keçileridir. Dadılar, yırtıcı hayvanların korktuğu yerleri bulmak için çocuklarını dik yokuşlara çıkarıyor. Tehlikeli tünekler keçilerin yenilmesine yardımcı olsa da bu korunan alanların bariz bir dezavantajı da var: çığlar.
Bilim insanları uzun süredir bu sınırdaki yaşamın riskli olduğundan şüpheleniyor olsa da, dağ keçilerinin çığlardan ne ölçüde etkilendiğini ve çığa yatkın koşullardan içgüdüsel olarak kaçınıp kaçınmadıklarını veya bunlardan kaçınmayı öğrenip öğrenemeyeceklerini gerçekten anlamadılar. Davranış meselesi bir sır olarak kalırken, Pazartesi günü Communications Biology dergisinde Alaska'da yaklaşık yirmi yıl süren araştırmalara dayanan bir çalışma, kar yağışlarının önemli bir ölüm nedeni olduğunu ve hayvan popülasyonlarını önemli ölçüde etkilediğini gösteriyor.
Victoria Üniversitesi ve Alaska Güneydoğu Üniversitesi'nden ekolojist ve araştırmanın baş yazarı Kevin White şunları söyledi: “Genellikle dağ keçilerinin popülasyonunun ana itici gücünün karın olduğunu varsaydık”. Ancak sert ve erişilemez habitatlarını incelemek zor olduğundan çığların hayvan sayıları üzerindeki etkisinin anlaşılması sınırlıdır. Yaz aylarında hayvanları araştırma eğilimi de var.
Alaska Güneydoğu Üniversitesi'nden kar hidroloğu ve çalışmanın yazarı Eran Hood, tipik olarak “insanlar bu koşullar altında bile kışın dışarı çıkmazlar” dedi.
Alaska Balık ve Av Hayvanları Departmanında 17 yıllık saha çalışması sırasında Bay White, güneydoğu Alaska'nın Klukwan, Lynn Kanalı, Baranof Adası ve Cleveland Yarımadası bölgelerindeki 421 keçiye radyo tasmaları taktı. Hayvanların yerlerini inceledi ve hareketlerini uçaktan takip etti; titreşimli tasmalar ise keçilerin canlı mı yoksa ölü mü olduğunu gösteriyordu. Ölüm oranı belirlendiğinde Bay White helikopterle geldi. Daha sonra iniş güvenli hale geldiğinde otopsi kanıtlarını topladı. Daha sonra ölüm verilerini anlamak için bir grup meslektaşıyla birlikte çalıştı.
Yakalı keçilerden elde edilen veriler, karın yalnızca deneyimsiz keçilerin üzerine değil, aynı zamanda üreyen yetişkinlerin, özellikle de en iyi dönemlerindeki dişilerin üzerine yağdığını gösterdi. Bay White, çığların ölümcül olduğunu ve incelenen bölgelerden birinde tüm ölümlerin yüzde 65'ine neden olduğunu açıkladı.
Güneydoğu Alaska'da bir bütün olarak “bu, nüfusun ortalama yüzde 8'inin çığ nedeniyle ölmesi anlamına gelebilir; ve en kötü yılların bazılarında bu oran yüzde 22'nin üzerindeydi” dedi Bay White. Kendisi şu sonuca varıyor: “Çığlar, popülasyonlar üzerinde önceden düşünüldüğünden çok daha önemli bir etken olabilir.”
Quebec'teki Sherbrooke Üniversitesi'nden büyük boynuzlu koyunlar üzerinde çalışan ve keçi araştırmasında yer almayan ekolojist Fanie Pelletier, yüksek çığ ölüm oranı karşısında şaşırdı. 17 yıllık bir süre boyunca pek çok kişi izlendiğinden ve veriler dört yerden geldiğinden, çalışmayı “sağlam” olarak nitelendirdi.
Montana Eyalet Üniversitesi'nden yaban hayatı genetikçisi Elizabeth Flesch de aynı fikirde. “Çığ enkazı altında tasma bulmaları oldukça etkileyici” dedi ve hayatta kalma çalışmalarında ölüm nedenini belirlemenin genellikle zor olduğunu belirtti.
Bu çığların kadınları en iyi dönemlerinde gömmesi “gerçekten büyük bir olay” diyor Dr. Araştırmaya dahil olmayan Flesch, kadınların bir nüfustan orantısız bir şekilde uzaklaştırılması durumunda iyileşmenin yavaş olduğunu söylüyor.
Montana Fish, Wildlife & Parks dağ keçisi uzmanı Wesley Sarmento, çalışmayı yenilikçi olarak nitelendirdi. “Dağ keçileri iklim değişikliğine karşı özellikle savunmasızdır, dolayısıyla bu türün daha fazla araştırılması önemlidir” dedi. Ancak güneydoğu Alaska'daki modellerin başka yerlerde de geçerli olup olmadığının henüz belli olmadığı konusunda uyardı.
İsviçre'nin Zernez kentindeki İsviçre Ulusal Parkı'nda Alpler'deki antilop benzeri güderi ve diğer toynaklı memelileri inceleyen araştırmacı Pia Anderwald, çalışmadaki keçi çığ ölümlerinin sayısına şaşırmadı. Sadece yetişkinlerin tasma taktığı için “çocukların ve bir yaşındakilerin yeterince temsil edilmemiş olabileceğini” ekledi.
Ayrıca araştırmacıların keçilerin çığ tehlikesini öğrenemeyeceği yönündeki sonucunu da sorguluyor. Bu bölgede gelişen bir tür olduğundan, “Tehlikeli alanları değerlendirecek bir yöntemleri olmasaydı şaşırırdım” dedi. “Birbirlerini izliyorlar.”
İklim değişikliğinin kar yağışı düzenini ve gelecekteki çığ olasılığını etkilemesi nedeniyle keçilerin de buna dikkat etmesi gerekiyor.
Aslında çığlar yeni bir şey değil. Dolayısıyla Bay White'ın bir sonraki görevi keçilerin neden böyle bir tehdit oluşturduğunu anlamaktır. Riskli yerlere tırmanmanın maliyeti yüksekse, daha az yırtıcı hayvan ve harika yiyecekler gibi faydaların da yüksek olması gerektiğinden şüpheleniyor. Cidden.
Bilim insanları uzun süredir bu sınırdaki yaşamın riskli olduğundan şüpheleniyor olsa da, dağ keçilerinin çığlardan ne ölçüde etkilendiğini ve çığa yatkın koşullardan içgüdüsel olarak kaçınıp kaçınmadıklarını veya bunlardan kaçınmayı öğrenip öğrenemeyeceklerini gerçekten anlamadılar. Davranış meselesi bir sır olarak kalırken, Pazartesi günü Communications Biology dergisinde Alaska'da yaklaşık yirmi yıl süren araştırmalara dayanan bir çalışma, kar yağışlarının önemli bir ölüm nedeni olduğunu ve hayvan popülasyonlarını önemli ölçüde etkilediğini gösteriyor.
Victoria Üniversitesi ve Alaska Güneydoğu Üniversitesi'nden ekolojist ve araştırmanın baş yazarı Kevin White şunları söyledi: “Genellikle dağ keçilerinin popülasyonunun ana itici gücünün karın olduğunu varsaydık”. Ancak sert ve erişilemez habitatlarını incelemek zor olduğundan çığların hayvan sayıları üzerindeki etkisinin anlaşılması sınırlıdır. Yaz aylarında hayvanları araştırma eğilimi de var.
Alaska Güneydoğu Üniversitesi'nden kar hidroloğu ve çalışmanın yazarı Eran Hood, tipik olarak “insanlar bu koşullar altında bile kışın dışarı çıkmazlar” dedi.
Alaska Balık ve Av Hayvanları Departmanında 17 yıllık saha çalışması sırasında Bay White, güneydoğu Alaska'nın Klukwan, Lynn Kanalı, Baranof Adası ve Cleveland Yarımadası bölgelerindeki 421 keçiye radyo tasmaları taktı. Hayvanların yerlerini inceledi ve hareketlerini uçaktan takip etti; titreşimli tasmalar ise keçilerin canlı mı yoksa ölü mü olduğunu gösteriyordu. Ölüm oranı belirlendiğinde Bay White helikopterle geldi. Daha sonra iniş güvenli hale geldiğinde otopsi kanıtlarını topladı. Daha sonra ölüm verilerini anlamak için bir grup meslektaşıyla birlikte çalıştı.
Yakalı keçilerden elde edilen veriler, karın yalnızca deneyimsiz keçilerin üzerine değil, aynı zamanda üreyen yetişkinlerin, özellikle de en iyi dönemlerindeki dişilerin üzerine yağdığını gösterdi. Bay White, çığların ölümcül olduğunu ve incelenen bölgelerden birinde tüm ölümlerin yüzde 65'ine neden olduğunu açıkladı.
Güneydoğu Alaska'da bir bütün olarak “bu, nüfusun ortalama yüzde 8'inin çığ nedeniyle ölmesi anlamına gelebilir; ve en kötü yılların bazılarında bu oran yüzde 22'nin üzerindeydi” dedi Bay White. Kendisi şu sonuca varıyor: “Çığlar, popülasyonlar üzerinde önceden düşünüldüğünden çok daha önemli bir etken olabilir.”
Quebec'teki Sherbrooke Üniversitesi'nden büyük boynuzlu koyunlar üzerinde çalışan ve keçi araştırmasında yer almayan ekolojist Fanie Pelletier, yüksek çığ ölüm oranı karşısında şaşırdı. 17 yıllık bir süre boyunca pek çok kişi izlendiğinden ve veriler dört yerden geldiğinden, çalışmayı “sağlam” olarak nitelendirdi.
Montana Eyalet Üniversitesi'nden yaban hayatı genetikçisi Elizabeth Flesch de aynı fikirde. “Çığ enkazı altında tasma bulmaları oldukça etkileyici” dedi ve hayatta kalma çalışmalarında ölüm nedenini belirlemenin genellikle zor olduğunu belirtti.
Bu çığların kadınları en iyi dönemlerinde gömmesi “gerçekten büyük bir olay” diyor Dr. Araştırmaya dahil olmayan Flesch, kadınların bir nüfustan orantısız bir şekilde uzaklaştırılması durumunda iyileşmenin yavaş olduğunu söylüyor.
Montana Fish, Wildlife & Parks dağ keçisi uzmanı Wesley Sarmento, çalışmayı yenilikçi olarak nitelendirdi. “Dağ keçileri iklim değişikliğine karşı özellikle savunmasızdır, dolayısıyla bu türün daha fazla araştırılması önemlidir” dedi. Ancak güneydoğu Alaska'daki modellerin başka yerlerde de geçerli olup olmadığının henüz belli olmadığı konusunda uyardı.
İsviçre'nin Zernez kentindeki İsviçre Ulusal Parkı'nda Alpler'deki antilop benzeri güderi ve diğer toynaklı memelileri inceleyen araştırmacı Pia Anderwald, çalışmadaki keçi çığ ölümlerinin sayısına şaşırmadı. Sadece yetişkinlerin tasma taktığı için “çocukların ve bir yaşındakilerin yeterince temsil edilmemiş olabileceğini” ekledi.
Ayrıca araştırmacıların keçilerin çığ tehlikesini öğrenemeyeceği yönündeki sonucunu da sorguluyor. Bu bölgede gelişen bir tür olduğundan, “Tehlikeli alanları değerlendirecek bir yöntemleri olmasaydı şaşırırdım” dedi. “Birbirlerini izliyorlar.”
İklim değişikliğinin kar yağışı düzenini ve gelecekteki çığ olasılığını etkilemesi nedeniyle keçilerin de buna dikkat etmesi gerekiyor.
Aslında çığlar yeni bir şey değil. Dolayısıyla Bay White'ın bir sonraki görevi keçilerin neden böyle bir tehdit oluşturduğunu anlamaktır. Riskli yerlere tırmanmanın maliyeti yüksekse, daha az yırtıcı hayvan ve harika yiyecekler gibi faydaların da yüksek olması gerektiğinden şüpheleniyor. Cidden.