Harmancı köpekbalığı saldırdığında önce dişlerin arasına dalmaz. Bunun yerine bir balık sürüsüne yaklaşır, başını indirir, vücudunu büker ve kırbaç benzeri kuyruğunu başının üzerine doğru savurur. Harmancının kuyruğunun darbesi bazı talihsiz balıkları sersemletir ve daha sonra köpekbalığı onları yutar.
Bu, Florida Atlantic Üniversitesi'nden biyolog Marianne Porter'ın ilgisini çekti.
“Bu köpekbalığı ekstrem yoga yapıyor” dedi Dr. Porter. “Bunu mümkün kılacak kadar omurgası nasıl görünüyor?”
O ve meslektaşları bu soruyu Royal Society Open Science dergisinde bu ay yayınlanan bir makalede yanıtlamaya çalıştılar.
Dr. Porter'ın ekibi, çalışmaları için harmanlayıcı köpekbalığı omurları elde etmek için yapmaları gerekenlerin bir kısmını paylaşabildi. Harmancılar nadirdir ve çoğunlukla açık denizde kalırlar – Dr. Porter vahşi doğada hiç görmemişti. Ve birçok köpek balığı gibi onların da nesli kritik düzeydedir ve bu nedenle yüksek oranda korunmaktadır. Araştırma ekibi, karada mahsur kalan veya balıkçılık yarışmalarından kurtarılan tilki örneklerini elde etmek için Ulusal Okyanus ve Atmosfer İdaresi ile birlikte çalıştı. Araştırmacılar toplamda, embriyolardan uzunluğu 13 feet'in üzerinde olan tamamen yetişkin yetişkinlere kadar değişen on harmancının omurlarını incelediler.
Ekip, köpekbalıklarının kıkırdak iskeletlerindeki mineralize yapıları inceledi. Araştırmacılar CT taramalarını kullanarak aslında sayısız X-ışını görüntüsü oluşturdu ve bunları dijital 3D yapılara birleştirdi.
Dr. Porter, “BT taramaları yapma ve tüm bu 3 boyutlu morfoloji ve 3 boyutlu anatomiye bakma yeteneğinin” şu anı “anatomik keşif ve keşif için harika bir zaman” haline getirdiğini söyledi.
Florida Atlantic Üniversitesi'nde yüksek lisans öğrencisi ve şu kitabın yazarı Jamie Knaub, köpek balıklarının omurlarının içinde araştırmacılar “bu mineralize plakaların gerçekten güzel bir düzenlemesini, hayal ederseniz bisiklet tekerleğinin telleri gibi yayılmış olduğunu” görebildiklerini söyledi. çalışma.
Bilim adamları bu plakaları saydılar ve bir harman köpekbalığının omurgasının farklı bölümleri tarafından gerçekleştirilen, yüzerken gövdenin olağan yana doğru hareketlerinden tipik olanlara kadar gerçekleştirilen farklı hareket biçimlerini açıklayabilecek özellikler bulma umuduyla fiziksel yapılarını incelediler. Yüzerken gövdenin yana doğru hareketleri ve kuyruğun mancınık benzeri çırpılması.
Bayan Knaub, “Köpekbalığının ana gövdesinde biyomekanik olarak daha stabil olduğunu ve daha sonra kuyruğa doğru çok daha esnek olduğunu düşündüğümüz birçok farklılık gördük” dedi. Özellikle, vücut omurlarındaki mineralize plakaların yapısı, köpekbalığının gövdesinde, bir köprüyü destekleyen payandalara benzer şekilde daha fazla stabilite sağlar. Omurgaların kendisi de vücudun uzunluğu boyunca değişiklik gösteriyordu; gövdede daha uzun bireysel omurlar ve ek esneklik sağlamak için kuyrukta daha kısa omurlar vardı.
Araştırmada yer almayan Vassar Koleji'nden biyolog John H. Long Jr., projenin dikkat çekici olduğunu çünkü köpekbalıklarının “tamamen çılgın” kuyruk kırbaçlama davranışına katkıda bulunan gizli fiziksel yapıları araştırdığını söyledi. “Kaportanın altına bakana kadar bu şeyin nasıl çalıştığını bilemezsiniz” dedi Dr. Uzun. “Gerçekten güzel bir keşifsel biyomekanik.”
Bayan Knaub, harman köpekbalıklarının benzersiz görünümleri ve davranışlarıyla göz alıcı araştırma konuları oluşturduğunu, abartılı yüz özelliklerinin ise daha “normal” köpek balıklarının vücutlarının nasıl çalıştığına ışık tutmaya yardımcı olduğunu belirtiyor.
“Bazen tuhaflıkları incelemek, biçim-işlev ilişkilerini daha iyi anlamamızı sağlıyor” dedi.
Bu, Florida Atlantic Üniversitesi'nden biyolog Marianne Porter'ın ilgisini çekti.
“Bu köpekbalığı ekstrem yoga yapıyor” dedi Dr. Porter. “Bunu mümkün kılacak kadar omurgası nasıl görünüyor?”
O ve meslektaşları bu soruyu Royal Society Open Science dergisinde bu ay yayınlanan bir makalede yanıtlamaya çalıştılar.
Dr. Porter'ın ekibi, çalışmaları için harmanlayıcı köpekbalığı omurları elde etmek için yapmaları gerekenlerin bir kısmını paylaşabildi. Harmancılar nadirdir ve çoğunlukla açık denizde kalırlar – Dr. Porter vahşi doğada hiç görmemişti. Ve birçok köpek balığı gibi onların da nesli kritik düzeydedir ve bu nedenle yüksek oranda korunmaktadır. Araştırma ekibi, karada mahsur kalan veya balıkçılık yarışmalarından kurtarılan tilki örneklerini elde etmek için Ulusal Okyanus ve Atmosfer İdaresi ile birlikte çalıştı. Araştırmacılar toplamda, embriyolardan uzunluğu 13 feet'in üzerinde olan tamamen yetişkin yetişkinlere kadar değişen on harmancının omurlarını incelediler.
Ekip, köpekbalıklarının kıkırdak iskeletlerindeki mineralize yapıları inceledi. Araştırmacılar CT taramalarını kullanarak aslında sayısız X-ışını görüntüsü oluşturdu ve bunları dijital 3D yapılara birleştirdi.
Dr. Porter, “BT taramaları yapma ve tüm bu 3 boyutlu morfoloji ve 3 boyutlu anatomiye bakma yeteneğinin” şu anı “anatomik keşif ve keşif için harika bir zaman” haline getirdiğini söyledi.
Florida Atlantic Üniversitesi'nde yüksek lisans öğrencisi ve şu kitabın yazarı Jamie Knaub, köpek balıklarının omurlarının içinde araştırmacılar “bu mineralize plakaların gerçekten güzel bir düzenlemesini, hayal ederseniz bisiklet tekerleğinin telleri gibi yayılmış olduğunu” görebildiklerini söyledi. çalışma.
Bilim adamları bu plakaları saydılar ve bir harman köpekbalığının omurgasının farklı bölümleri tarafından gerçekleştirilen, yüzerken gövdenin olağan yana doğru hareketlerinden tipik olanlara kadar gerçekleştirilen farklı hareket biçimlerini açıklayabilecek özellikler bulma umuduyla fiziksel yapılarını incelediler. Yüzerken gövdenin yana doğru hareketleri ve kuyruğun mancınık benzeri çırpılması.
Bayan Knaub, “Köpekbalığının ana gövdesinde biyomekanik olarak daha stabil olduğunu ve daha sonra kuyruğa doğru çok daha esnek olduğunu düşündüğümüz birçok farklılık gördük” dedi. Özellikle, vücut omurlarındaki mineralize plakaların yapısı, köpekbalığının gövdesinde, bir köprüyü destekleyen payandalara benzer şekilde daha fazla stabilite sağlar. Omurgaların kendisi de vücudun uzunluğu boyunca değişiklik gösteriyordu; gövdede daha uzun bireysel omurlar ve ek esneklik sağlamak için kuyrukta daha kısa omurlar vardı.
Araştırmada yer almayan Vassar Koleji'nden biyolog John H. Long Jr., projenin dikkat çekici olduğunu çünkü köpekbalıklarının “tamamen çılgın” kuyruk kırbaçlama davranışına katkıda bulunan gizli fiziksel yapıları araştırdığını söyledi. “Kaportanın altına bakana kadar bu şeyin nasıl çalıştığını bilemezsiniz” dedi Dr. Uzun. “Gerçekten güzel bir keşifsel biyomekanik.”
Bayan Knaub, harman köpekbalıklarının benzersiz görünümleri ve davranışlarıyla göz alıcı araştırma konuları oluşturduğunu, abartılı yüz özelliklerinin ise daha “normal” köpek balıklarının vücutlarının nasıl çalıştığına ışık tutmaya yardımcı olduğunu belirtiyor.
“Bazen tuhaflıkları incelemek, biçim-işlev ilişkilerini daha iyi anlamamızı sağlıyor” dedi.