Kuş kanatlarının kökeni paleontologları uzun süredir şaşırtıyor: Bu yapılar neden dinozorlar çağında ortaya çıktı? Peki uçmak için değilse ilk kanatlardan bazıları ne için kullanıldı?
Perşembe günü Scientific Reports dergisinde yayınlanan bir çalışmada, bilim insanları robotik bir dinozor ve korkmuş çekirgeleri kullanarak, küçük tüylü dinozorların böcek avını korkutmak için erkenden kanatlarını çırpmış olabileceğini öne sürdüler. Önerileri, kanatların uçuştan önce neden evrimleştiğine dair bir açıklama sağlıyor.
Seul Ulusal Üniversitesi'nden kuş bilimci ve çalışmanın yazarı Piotr Jablonski, “Kanatlar ne kadar büyükse kuşların yakalayıp yuvaya getirdiği böcek sayısı da o kadar fazla olduğu gösterildi” dedi. “Ve bunu kuşlarda gördüğünüzde elbette dinozorları düşünürsünüz.”
Çalışmada yer almayan Edinburgh Üniversitesi'nden paleontolog Steve Brusatte, tüylerin ilk olarak dinozorlarda kıllı kıllar şeklinde evrimleştiğini ve büyük olasılıkla yalıtım ve sergileme amacıyla kullanıldığını söyledi. Yalnızca bir dinozor ailesi, tüy kalemli flama tüyleri geliştirdi ve bu, sonunda modern kuşlarda kanatlara ve uçuş yeteneklerine yol açtı. Ancak araştırmacılar, bu tür kanatların dinozorların ilk soyunda uçuşu mümkün kılmak için mi evrimleştiğinden veya başka bir amaca hizmet edip etmediğinden henüz emin değiller.
Minnesota Üniversitesi'nden paleontolog ve makalenin yazarı Minyoung Son, durumu daha da kötüleştiren, Velociraptor ve Oviraptor gibi uçamayan kuş akrabalarında erken protogasyonların mevcut olduğunu söyledi. Paleontologlar, ilk kanatların bile hayvanlara daha fazla manevra kabiliyeti ve daha yüksek atlamalar gerçekleştirmek için yeterli kaldırma kuvveti sağladığını belirterek, birkaç açıklama önerdiler. Diğerleri ise avcıların daha büyük avları hareketsiz hale getirmelerine yardımcı olduklarını, yumurtaların kuluçkalanmasına yardımcı olduklarını veya ortaklara ve rakiplere gösterildiklerini öne sürdü.
Ancak kanat gösterilerinin diğer türleri de hedef alabileceğini söyleyen Dr. Jablonsky. Bazı modern kuşlar avlanırken kanatlarını çırparlar ve gizli avı korkutmak için beyaz veya zıt renkli tüyler sergilerler.
Gömme takip olarak bilinen strateji, birçok böceğin hızla yaklaşan şekillere otomatik olarak tepki verme eğiliminden yararlanıyor. Otomatik tepkileri, çoğu yırtıcıdan her zaman bir adım önde oldukları anlamına gelir. Ancak floş avcılarının kanat gösterileri bu sistemi hackliyor ve avın çok erken kaçmasına neden oluyor. Kendilerini ortaya çıkarırlar ve yenirler.
İlk kanatlı dinozorların çoğu etobur ve böcek öldürücüydü, yani Dr. Jablonsky ve meslektaşları, protowing'lerin benzer bir amaç için evrimleşip evrimleşmediğini araştırıyor. Ekip, 124 milyon yıl öncesine ait küçük, omnivor bir dinozor olan Caudipteryx'in temel boyutuna ve şekline sahip, hindi büyüklüğünde siyah bir robot olan “Roboteryx”i üretti.
Güney Kore'deki Sungkyunkwan Üniversitesi'nden mühendis ve araştırmanın yazarı Hyungpil Moon, basit robotun floş takipleri taklit edebildiğini söyledi. Ekip, sallanan kuyruğa Caudipteryx fosillerinde bulunanları hatırlatan çarpıcı beyaz çubuklar bile verdi.
Ekip, kökleri Mezozoik döneme ait olan ve modern kuşlardaki bu avlanma stratejisine duyarlı bir böcek olan Robotyx'i çekirgelerin üzerine saldı. Seul Ulusal Üniversitesi'nde yüksek lisans öğrencisi ve makalenin yazarı Jinseok Park, Robotyx çıplak silahlarla yola çıktığında test edilen çekirgelerin yarısından azının kaçtığını söyledi. Ancak araştırmacılar kollara ilk kanatlara benzeyen yapılar eklediğinde çekirgelerin yüzde 93'ü kaçtı. Sıçrayan böcekler ayrıca çizgili kuyruk tüyleri sergilendiğinde daha sık uçtu.
Ekip, protowing'lerin avı caydırmadaki etkinliğinin, erken kanatlı dinozorların daha yükseklere ulaşmalarına yardımcı olabileceğini öne sürüyor. Başarılı floş avcılarının hızlı koşma, manevra kabiliyeti ve dengeye yönelik uyarlamalara sahip olma eğiliminde olduğunu söylüyor Dr. Jablonsky. Böcekleri korkutan aynı kanatlar, küçük dinozorlarda da ilerleme hızı ve yönünün hızlı değişmesine olanak sağladı.
Bay Son, yeni teklifin önceki hipotezlerle, özellikle de sinyal vermek için kanatların kullanımına ilişkin hipotezlerle çelişmediğini veya bunların yerine geçmediğini söyledi. Bunun yerine ekip, bir floş takip stratejisinin erken gelişiminin, açıklamaya yardımcı olabilecek birbirini dışlayan takviye edici ayarlamalar olduğunu öne sürüyor. uçuşun başlangıcı.
“Bu yeni çalışma şimdiye kadar gördüğüm en yaratıcı ve ilginç çalışmalardan biri ve bazı kışkırtıcı yeni fikirler sunuyor” dedi Dr. Brusatte. Her ne kadar küçük erken kanatların avı korkutmak için kullanılabileceğini kabul etse de, bunların özellikle bu amaç için evrimleştiğinden emin değil.
“Sonuçta bu, Kipling'in filin hortumunu nasıl aldığıyla ilgili 'Aynen Öyle Hikayeler'inden birine benziyor” dedi Dr. Brusatte. “Eğlenceli ve merak uyandırıcı, hatta sezgisel ve retorik açıdan mantıklı ama bunu fosillerle nasıl kanıtlayabilirsiniz?”
Dr. Jablonsky şöyle yanıtladı: “Hemen hemen her hayvan, her yapıyı farklı şekillerde kullanır. Bu çalışmayla birçok unsuru bir araya getirmemizi sağlayan bir unsur öneriyoruz.”
Çalışmaya dahil olmayan Teksas Üniversitesi'nden paleontolog Julia Clarke'a göre bu çalışma, kuş kanatlarının uçuştaki rollerinin ötesinde ne kadar çok işlevli olduğunu hatırlatıyor.
“Doğal dünyadaki biçim-işlev ilişkilerinin gerçek karmaşıklığını yakalıyor” dedi Dr. Clarke. “Bir 'yarım kanadın' yalnızca tek bir işlevi olması için hiçbir neden yok.”
Perşembe günü Scientific Reports dergisinde yayınlanan bir çalışmada, bilim insanları robotik bir dinozor ve korkmuş çekirgeleri kullanarak, küçük tüylü dinozorların böcek avını korkutmak için erkenden kanatlarını çırpmış olabileceğini öne sürdüler. Önerileri, kanatların uçuştan önce neden evrimleştiğine dair bir açıklama sağlıyor.
Seul Ulusal Üniversitesi'nden kuş bilimci ve çalışmanın yazarı Piotr Jablonski, “Kanatlar ne kadar büyükse kuşların yakalayıp yuvaya getirdiği böcek sayısı da o kadar fazla olduğu gösterildi” dedi. “Ve bunu kuşlarda gördüğünüzde elbette dinozorları düşünürsünüz.”
Çalışmada yer almayan Edinburgh Üniversitesi'nden paleontolog Steve Brusatte, tüylerin ilk olarak dinozorlarda kıllı kıllar şeklinde evrimleştiğini ve büyük olasılıkla yalıtım ve sergileme amacıyla kullanıldığını söyledi. Yalnızca bir dinozor ailesi, tüy kalemli flama tüyleri geliştirdi ve bu, sonunda modern kuşlarda kanatlara ve uçuş yeteneklerine yol açtı. Ancak araştırmacılar, bu tür kanatların dinozorların ilk soyunda uçuşu mümkün kılmak için mi evrimleştiğinden veya başka bir amaca hizmet edip etmediğinden henüz emin değiller.
Minnesota Üniversitesi'nden paleontolog ve makalenin yazarı Minyoung Son, durumu daha da kötüleştiren, Velociraptor ve Oviraptor gibi uçamayan kuş akrabalarında erken protogasyonların mevcut olduğunu söyledi. Paleontologlar, ilk kanatların bile hayvanlara daha fazla manevra kabiliyeti ve daha yüksek atlamalar gerçekleştirmek için yeterli kaldırma kuvveti sağladığını belirterek, birkaç açıklama önerdiler. Diğerleri ise avcıların daha büyük avları hareketsiz hale getirmelerine yardımcı olduklarını, yumurtaların kuluçkalanmasına yardımcı olduklarını veya ortaklara ve rakiplere gösterildiklerini öne sürdü.
Ancak kanat gösterilerinin diğer türleri de hedef alabileceğini söyleyen Dr. Jablonsky. Bazı modern kuşlar avlanırken kanatlarını çırparlar ve gizli avı korkutmak için beyaz veya zıt renkli tüyler sergilerler.
Gömme takip olarak bilinen strateji, birçok böceğin hızla yaklaşan şekillere otomatik olarak tepki verme eğiliminden yararlanıyor. Otomatik tepkileri, çoğu yırtıcıdan her zaman bir adım önde oldukları anlamına gelir. Ancak floş avcılarının kanat gösterileri bu sistemi hackliyor ve avın çok erken kaçmasına neden oluyor. Kendilerini ortaya çıkarırlar ve yenirler.
İlk kanatlı dinozorların çoğu etobur ve böcek öldürücüydü, yani Dr. Jablonsky ve meslektaşları, protowing'lerin benzer bir amaç için evrimleşip evrimleşmediğini araştırıyor. Ekip, 124 milyon yıl öncesine ait küçük, omnivor bir dinozor olan Caudipteryx'in temel boyutuna ve şekline sahip, hindi büyüklüğünde siyah bir robot olan “Roboteryx”i üretti.
Güney Kore'deki Sungkyunkwan Üniversitesi'nden mühendis ve araştırmanın yazarı Hyungpil Moon, basit robotun floş takipleri taklit edebildiğini söyledi. Ekip, sallanan kuyruğa Caudipteryx fosillerinde bulunanları hatırlatan çarpıcı beyaz çubuklar bile verdi.
Ekip, kökleri Mezozoik döneme ait olan ve modern kuşlardaki bu avlanma stratejisine duyarlı bir böcek olan Robotyx'i çekirgelerin üzerine saldı. Seul Ulusal Üniversitesi'nde yüksek lisans öğrencisi ve makalenin yazarı Jinseok Park, Robotyx çıplak silahlarla yola çıktığında test edilen çekirgelerin yarısından azının kaçtığını söyledi. Ancak araştırmacılar kollara ilk kanatlara benzeyen yapılar eklediğinde çekirgelerin yüzde 93'ü kaçtı. Sıçrayan böcekler ayrıca çizgili kuyruk tüyleri sergilendiğinde daha sık uçtu.
Ekip, protowing'lerin avı caydırmadaki etkinliğinin, erken kanatlı dinozorların daha yükseklere ulaşmalarına yardımcı olabileceğini öne sürüyor. Başarılı floş avcılarının hızlı koşma, manevra kabiliyeti ve dengeye yönelik uyarlamalara sahip olma eğiliminde olduğunu söylüyor Dr. Jablonsky. Böcekleri korkutan aynı kanatlar, küçük dinozorlarda da ilerleme hızı ve yönünün hızlı değişmesine olanak sağladı.
Bay Son, yeni teklifin önceki hipotezlerle, özellikle de sinyal vermek için kanatların kullanımına ilişkin hipotezlerle çelişmediğini veya bunların yerine geçmediğini söyledi. Bunun yerine ekip, bir floş takip stratejisinin erken gelişiminin, açıklamaya yardımcı olabilecek birbirini dışlayan takviye edici ayarlamalar olduğunu öne sürüyor. uçuşun başlangıcı.
“Bu yeni çalışma şimdiye kadar gördüğüm en yaratıcı ve ilginç çalışmalardan biri ve bazı kışkırtıcı yeni fikirler sunuyor” dedi Dr. Brusatte. Her ne kadar küçük erken kanatların avı korkutmak için kullanılabileceğini kabul etse de, bunların özellikle bu amaç için evrimleştiğinden emin değil.
“Sonuçta bu, Kipling'in filin hortumunu nasıl aldığıyla ilgili 'Aynen Öyle Hikayeler'inden birine benziyor” dedi Dr. Brusatte. “Eğlenceli ve merak uyandırıcı, hatta sezgisel ve retorik açıdan mantıklı ama bunu fosillerle nasıl kanıtlayabilirsiniz?”
Dr. Jablonsky şöyle yanıtladı: “Hemen hemen her hayvan, her yapıyı farklı şekillerde kullanır. Bu çalışmayla birçok unsuru bir araya getirmemizi sağlayan bir unsur öneriyoruz.”
Çalışmaya dahil olmayan Teksas Üniversitesi'nden paleontolog Julia Clarke'a göre bu çalışma, kuş kanatlarının uçuştaki rollerinin ötesinde ne kadar çok işlevli olduğunu hatırlatıyor.
“Doğal dünyadaki biçim-işlev ilişkilerinin gerçek karmaşıklığını yakalıyor” dedi Dr. Clarke. “Bir 'yarım kanadın' yalnızca tek bir işlevi olması için hiçbir neden yok.”